Absorber energii słonecznej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zaczerniona powierzchnia kolektora słonecznego, która pochłania promieniowanie słoneczne i przetwarza je w energię cieplną. Absorbery różnią się skutecznością pochłaniania energii. Skuteczność tę określamy za pomocą współczynnika absorpcji.

Najprostszym i już rzadko spotykanym wariantem była metalowa płyta absorbera pomalowana czarną farbą. Rozwiązanie takie było najtańsze jednak generowało duże straty w cieple. Nowoczesne absorbery obecnie wykonane są z[1]:

Płyn, który zawarty jest w rurkach, który ogrzewany jest przez ciepło absorbera to roztwór glikolu. Bardzo ważnym czynnikiem, który wpływa na skuteczność wymiany ciepła między absorberem a elementami transportującymi jest sposób łączenia. Stosowane metody to m.in.:

  • wykonywanie kanałów w absorberach w których zagłębia się rurki
  • spłaszczanie rurek

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Energy in Architecture, © European Communities 1992
  • The European Passive Solar Handbook Edited by John R. Goulding, J. Owen Lewis, Theo C. Steemers Published by Batsford 1992, Reprinted 1993 ISBN 0-7134-6918-8