Actinodura

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Actinodura[1]
Gould, 1836[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – prążkopiór okularowy (A. ramsayi)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

pekińczyki

Rodzaj

Actinodura

Typ nomenklatoryczny

Actinodura egertoni Gould, 1836

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Actinodurarodzaj ptaków z rodziny pekińczyków (Leiothrichidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w orientalnej Azji[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 14–24,5 cm; masa ciała 14–56 g[6].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Actinodura (Actinura): gr. ακτινωδης aktinōdēs „promienisty”, od ακτις aktis, ακτινος aktinos „promień”; ουρα oura „ogon”[7].
  • Leiocincla: gr. λειος leios „gładki, błyszczący”; nowołac. cinclus „drozd”, od gr. κιγκλος kinklos mały, kiwający ogonem, przybrzeżny ptak[8]. Gatunek typowy: Leiocincla plumosa Blyth, 1843 (= Actinodura egertoni Gould, 1836).

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Actinodura, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J. Gould. Characters of some new Birds in the Society’s Collection, including two new genera, Paradoxornis and Actinodura. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 4, s. 17, 1836. (ang.). 
  3. E. Blyth. Mr Blyth's report for December meeting, 1842, with addenda subsequently appended. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 12 (2), s. 953, 1843. (ang.). 
  4. Aves. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus: continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 7. (łac.).
  5. F. Gill & D. Donsker: Laughingthrushes. IOC World Bird List: Version 8.2. [dostęp 2018-01-07]. (ang.).
  6. N. Collar, C. Robson: Family Timaliidae (Babblers). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 12: Picathartes to Tits and Chickadees. Barcelona: Lynx Edicions, 2007, s. 266, 269, 276–278. ISBN 84-96553-42-6. (ang.).
  7. Jobling 2021 ↓, s. Actinodura.
  8. Jobling 2021 ↓, s. Leiocincla.
  9. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Leiothrichidae Swainson, 1831 - pekińczyki - Babblers, laughing-thrushes and allies (wersja: 2018-11-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J.A. Jobling (red.): The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World (red. S.M. Billerman et al.) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, 2021. (ang.).