Actio mandati directa

Actio mandati directa – w prawie rzymskim, powództwo z kontraktu zlecenia (mandatum) przysługująca zleceniodawcy (mandantowi) przeciwko zleceniobiorcy (mandatariuszowi).

Charakterystyka powództwa[edytuj | edytuj kod]

Skarga, jako wynikająca ze stosunku zobowiązaniowego, należała do actiones in personam.

Zleceniobiorca, mimo iż nie odnosił korzyści z tej jednostronnie zobowiązującej umowy, odpowiadał za omnis culpa (wszelką winę).

Zasądzenie mandatariusza powodowało jego infamię – powództwo należało do actiones famosae.

Władysław Rozwadowski "Prawo rzymskie" Wydanie II. Poznań 1992 ISBN 83-01-10031-1