Przejdź do zawartości

Actio noxalis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Actio noxalis – w prawie rzymskim powództwo poszkodowanego przeciwko zwierzchnikowi familijnemu sprawcy deliktu lub właścicielowi niewolnika, jeżeli sprawcą był niewolnik.

Charakterystyka powództwa[edytuj | edytuj kod]

Powództwo miało charakter in personam – pozwanym mógł być tylko ten pod czyją władzą w danym momencie znajdował się sprawca (odpowiedzialność noksalna). Powództwo skierowane było na zapłacenie przez pozwanego odszkodowania oraz grzywny (actio mixta). Pozwany mógł się jednak uwolnić od odpowiedzialności wydając poszkodowanemu sprawcę deliktu w mancipium do czasu odpracowania szkody.

Za szczególny rodzaj actio noxalis uważa się actio doli.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]