Adalbert Atto z Canossy

Adalbert Atto
	; Herb rodziny Canossa
	hrabia Reggio i Modeny
Okres	od 20 kwietnia 962; do 13 lutego po 975
Poprzednik	tytuł nadany
Następca	Tedaldo
	hrabia Mantui
Okres	od 977; do 13 lutego po 975
Poprzednik	tytuł nadany
	Dane biograficzne
Data urodzenia	ok. 928
Data śmierci	13 lutego po 975
Miejsce spoczynku	kościół św. Apoloniusza koło Kanossy
Ojciec	Zygfryd
Matka	nieznana
Rodzeństwo	Zygfryd-Sigeso; siostra; Gerard
Żona	Hildegarda
Dzieci	Rudolf; Tedaldo, hrabia Reggio, markiz; Prangarda, markiza Turynu; Gotfryd, biskup Brescii
	Multimedia w Wikimedia Commons

Adalbert Atto II Azzo Adalberto di Canossa (ur. ok. 928, zm. 13 lutego 988) – syn Zygfryda I z Canossy, był pierwszym comesem z Canossy, rodu, który miał odgrywać ważką rolę w politycznych uwarunkowaniach regionu italskiego oraz w sporze o inwestyturę w XI i XII stuleciu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie wasal Lotara II Włoskiego oraz miles Adelarda, biskupa Reggio. W 951 w związku z incydentem związanym z uwolnieniem Królowej Adelajdy z wyspy na jeziorze Garda oraz udzieleniem jej schronienia w swoim zamku w Kanossie przed Berengarem II bardzo szybko został wyniesiony do wysokiej prominencji.

W 958 został przez Adelajdę mianowany hrabią sine re. W dokumentach nie pojawiał się jako hrabia aż do grudnia 961 – podczas supremacji Berengara. Wspomina się o nim 20 kwietnia 962 jako o hrabim Reggio i Modeny (comes Regensis sive Mutinensis). Godności te – jak uważa się – pozostają w ścisłym związku ze wsparciem, którego udzielił Adelajdzie, późniejszej cesarzowej, żonie Ottona I. Z Adelajdą wynegocjował podział władzy pomiędzy siebie a biskupa Reggio: biskup miał piastować godność comes civitatis, natomiast Adalbert – comes comitatus, przy czym jego włości miały rozciągać się do trzech lub czterech mil od granic murów miejskich. Z podobnym tytułem - comes comitatus Mantuanensis wzmiankuje się o nim w liście z opactwa Santa Giulia datowanym na 10 czerwca 977.

W dokumentach z 984 Adalbert pojawił się jako markiz. Podczas gdy Henryk II Kłótnik został tamtego roku ogłoszony na krótko królem, zjednoczył on pod ręką Adalberta Parmę, Piacenzę, Bergamo, Cremonę i Brescię.

Przed 958 poślubił pochodzącą z Supponidów Hildegardę (Ildegarda) i miał z nią trzech synów: Tedalda, biskupa Brescii Luni Gottfrieda, który zmarł około 998 roku oraz Rudolfa z Canossy, który zmarł w 973. Miał też jedną córkę – urodzoną około 958 roku Prangardę, która poślubiła Manfreda I z Turynu.

W 971 Adalbert wybudował klasztor w Kanossie poświęcony w 971 św. Apolloniuszowi. Wybudował również klasztor w Brescello. Razem ze swoją rodziną został pochowany w klasztorze w Canossie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Foudation of Medieval Genealogy (praca zbiorowa): Adalbert Atto. [w:] Medieval Lands [on-line]. 2018-05-30. [dostęp 2018-07-28]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Wickham Chris. Early Medieval Italy: Central Power and Local Society 400-1000. MacMillan Press: 1981.
Nora Duff: Matilda of Tuscany: La Gran Donna d'Italia. London: Methuen & Co, 1909.
Caravale, Mario. (ed) Dizionario Biografico degli Italiani. Rome.
MGDR, online, der Markgrafen von Canossa.
MGDR, online, Familie der Markgrafen von Turin.
Various EB CD 2001, Atto Adalbert (count of Canossa).
D.S.O. Lt.-Col. W. H. Turton, Turton, pg. 60.
Various EB CD 2001, Atto Adalbert (count of Canossa), 988.
Roderick W. Stuart, RfC, 315-35.
GdF, online mitglied.lycos.de, Familie der Attonen.

[ADALBERT_ATTO-1] Foudation of Medieval Genealogy (praca zbiorowa): Adalbert Atto. [w:] Medieval Lands [on-line]. 2018-05-30. [dostęp 2018-07-28]. (ang.).

[1]