Adam Balcer

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Balcer
Data urodzenia

24 listopada 1976

Zawód, zajęcie

politolog

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Pracodawca

m.in. Ośrodek Studiów Wschodnich (2001–2009), Uniwersytet Warszawski

Cytaty w Wikicytatach

Adam Andrzej Balcer (ur. 24 listopada 1976) – polski politolog, antropolog kultury i publicysta specjalizujący się w tematyce euroazjatyckiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 24 listopada[1] 1976[2][3]. Ukończył studia w Studium Europy Wschodniej i w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego[4]. Jest politologiem i antropologiem kultury. Specjalizuje się w problematyce polskiej polityki zagranicznej, Europy Środkowej-Wschodniej, Bałkanów, rejonu Morza Czarnego i Azji Centralnej[5], a także w historycznych i kulturowych związkach Polski ze światem islamu[6].

W latach 2001–2009 pracował w Ośrodku Studiów Wschodnich[5], od 2005 był kierownikiem projektu tureckiego[3].

W 2005 – za artykuły Nie tacy Turcy straszni („Gazeta Wyborcza” 2005) oraz Czy Turcja jest krajem europejskim („Więź” 2004) – uzyskał nominację do trzeciej edycji nagrody im. Beaty Pawlak[7].

W latach 2009–2013 był dyrektorem programu „Sąsiedztwo i Rozszerzenie” w fundacji DemosEuropa – Centrum Strategii Europejskiej[5][8]. W latach 2010–2011 był doradcą ds. Partnerstwa Wschodniego europosła Marka Siwca[9]. W latach 2010–2012 należał do zespołu doradców sejmowej Komisji Spraw Zagranicznych oraz zespołu doradców Prezydenta RP ds. Strategicznego Przeglądu Bezpieczeństwa. W latach 2013–2015 doradca ds. polityki zagranicznej w Kancelarii Prezydenta RP. W 2015 był dyrektorem corocznej konferencji „Polska polityka wschodnia”[5].

Jest wykładowcą w Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego[2][10], pracował jako wykładowca w Akademii Dyplomatycznej oraz Polski Instytut Dyplomacji[9]. Był kierownikiem projektu w think-tanku WiseEuropa. Od 2020 jest dyrektorem programowym Kolegium Europy Wschodniej[8]. Jest współpracownikiem Centrum Analiz Klubu Jagiellońskiego, ekspertem krajowym Europejskiej Rady Spraw Zagranicznych[5][6].

Stale współpracuje z czasopismami: „Aspen Review Central Europe”, „New Eastern Europe” i „Herito”[10]. Jest autorem licznych artykułów, raportów, publikacji prasowych i internetowych oraz książek. Wielokrotnie występował w mediach jako ekspert m.in. w radiu „Tok FM”, „Gazecie Wyborczej” czy portalu Klubu Jagiellońskiego[2][5][11][6]. Publikował także w Piśmie[3], „Więzi”[7] i „Liberté!”[12].

Początkowo sam, a następnie wspólnie z Pawłem Sulikiem, prowadził na antenie „Tok FM” podcasty: Lechistan – orientalna historia Polski (2018–2021). Od 2021 obaj prowadzą podcasty Babel czyli Rzeczpospolita Multi-Kulti oraz Babel Travel. Od 2021 był też współprowadzącym lub ekspertem w podcastach Nowej Europy Wschodniej[11][13].

Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • Turcja po rozpoczęciu negocjacji z Unią Europejską – relacje zagraniczne i sytuacja wewnętrzna Część I, wspólnie z Rafałem Sadowskim i Wojciechem Paczyńskim; koordynacja projektu, Ośrodek Studiów Wschodnich, Warszawa 2006[14]
  • Turcja po rozpoczęciu negocjacji z Unią Europejską – relacje zagraniczne i sytuacja wewnętrzna Część II, wspólnie z innymi autorami; koordynacja projektu, Ośrodek Studiów Wschodnich, Warszawa 2008[15]
  • The Eastern Partnership in the Black Sea Region: towards a New Synergy, wspólnie z innymi autorami; redakcja, DemosEuropa, Warszawa 2011[16]
  • Polska na globalnej szachownicy[5], wspólnie z Kazimierzem Wóycickim, Poltext, Warszawa 2014[17]
  • Orzeł i półksiężyc. 600 lat polskiej publicystyki poświęconej Turcji[5], wspólnie z Dariuszem Kołodziejczykiem i Natalią Królikowską, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Warszawa 2014[17]
  • Na Wschodzie bez zmian? Polska polityka wschodnia stan obecny i perspektywy, KEW, Wrocław 2015[17]
  • Turcja, Wielki Step i Europa Środkowa, Międzynarodowe Centrum Kultury, Kraków 2018[2]
  • Rozszerzona w różnorodności : proces rozszerzenia Unii Europejskiej i jego perspektywy, Polska Fundacja im. Roberta Schumana, Warszawa 2019[18]
  • Kierunek Bałkany! Znaczenie i potencjał współpracy Polski z państwami Bałkanów Zachodnich, Klub Jagielloński, Kraków 2019[19]
  • Przez Bałkany do Brukseli? Przyszłość Partnerstwa Wschodniego, Klub Jagielloński, Kraków 2020[20]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Krajowy Rejestr Sądowy Fundacji Centrum Rozwoju Obszarów Peryferyjnych CROP (nr 0000350600).
  2. ↑ a b c d Wieloreligijność była polską specjalnością. To nas różniło od Zachodu. wyborcza.pl. [dostęp 2021-08-16].
  3. ↑ a b c Adam Balcer: Cywilna dyktatura Erdogana. Pismo. [dostęp 2021-08-17].
  4. ↑ ŻYDZI W BUŁGARII PODCZAS II WOJNY ŚWIATOWEJ wykład ADAMA BALCERA [online], България Напред-Назад.ком, 2013 [dostęp 2021-09-12].
  5. ↑ a b c d e f g h Adam Balcer. klubjagiellonski.pl. [dostęp 2021-08-16].
  6. ↑ a b c ADAM BALCER Senior Fellow. wise-europa.eu. [dostęp 2021-08-16].
  7. ↑ a b Ogłoszono nominacje do nagrody im. Beaty Pawlak. onet.pl. [dostęp 2021-08-17].
  8. ↑ a b Adam Balcer dołączył się do zespołu KEW. Kolegium Europy Wschodniej. [dostęp 2021-08-17].
  9. ↑ a b mgr Adam Balcer. studium.uw.edu.pl. [dostęp 2021-08-17].
  10. ↑ a b Turcja, Wielki Step i Europa Środkowa – spotkanie z Adamem Balcerem we Wrocławiu. Międzynarodowe Centrum Kultury. [dostęp 2021-08-17].
  11. ↑ a b Adam Balcer. tokfm.pl. [dostęp 2021-08-16].
  12. ↑ Adam Balcer: Arabska wiosna ludów: wyzwanie dla UE i Polski. Liberté!. [dostęp 2021-08-17].
  13. ↑ Podcasty historyczne „Babel – Rzeczpospolita Multi-Kulti" i „Nowa Europa Wschodnia”. wirtualnemedia.pl. [dostęp 2021-08-20].
  14. ↑ Turcja po rozpoczęciu negocjacji z Unią Europejską – relacje zagraniczne i sytuacja wewnętrzna Część I. osw.waw.pl. [dostęp 2021-08-20].
  15. ↑ Turcja po rozpoczęciu negocjacji z Unią Europejską – relacje zagraniczne i sytuacja wewnętrzna Część I. osw.waw.pl. [dostęp 2021-08-20].
  16. ↑ The Eastern Partnership in the Black Sea Region: towards a New Synergy. DemosEuropa. [dostęp 2021-08-20].
  17. ↑ a b c Adam Balcer. lubimyczytac.pl. [dostęp 2021-08-16].
  18. ↑ Rozszerzona w różnorodności : proces rozszerzenia Unii Europejskiej i jego perspektywy. Polska Fundacja im. Roberta Schumana. [dostęp 2021-08-20].
  19. ↑ Kierunek Bałkany! Znaczenie i potencjał współpracy Polski z państwami Bałkanów Zachodnich. klubjagiellonski.pl. [dostęp 2021-08-16].
  20. ↑ Przez Bałkany do Brukseli? Przyszłość Partnerstwa Wschodniego. klubjagiellonski.pl. [dostęp 2021-08-16].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Adam_Balcer&oldid=72863393”