Adam Kownacki
| Pseudonim |
Babyface |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
191 cm |
| Styl walki | |
| Debiut |
2009 |
| Kategoria wagowa | |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
25 |
| Zwycięstwa |
20 |
| Przez nokauty |
15 |
| Przez decyzje |
5 |
| Porażki |
4 |
| Nieodbyte |
1 |
| |
| Strona internetowa | |
Adam Kownacki (ur. 27 marca 1989 w Łomży) – polski pięściarz wagi ciężkiej, zdobywca IBF International w 2019 r.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W pierwszych latach życia mieszkał w Konarzycach[1]. Mając 7 lat wyemigrował z rodzicami do Stanów Zjednoczonych. Zamieszkali w polskiej dzielnicy Greenpoint na Brooklynie. Podjął studia w college’u La Guardia. Przyjął także amerykańskie obywatelstwo[2][3][4].
Kariera bokserska
[edytuj | edytuj kod]Kariera amatorska i wczesna zawodowa kariera
[edytuj | edytuj kod]W boksie amatorskim dwukrotnie zwyciężył turniej Golden Gloves w Nowym Jorku[5].
Na zawodowym ringu zadebiutował 30 października 2009 w Yonkers w stanie Nowy Jork, wygrywając przez techniczny nokaut w 1. rundzie z Amerykaninem Carossee Auponte w czterorundowej walce.
2 kwietnia 2010 w Brooklynie Kownacki wygrał przez techniczny nokaut z Tyyabe Beale’em w 2. rundzie, a 22 maja 2010 w Tunica w stanie Mississippi z Yohanem Banksem przez nokaut w 4. rundzie.
16 sierpnia 2010 w Newarku w stanie New Jersey Kownacki znokautował Amerykanina Damona Clementa w 2. rundzie[6].
2 sierpnia 2014 w Atlantic City wygrał przez techniczny nokaut w 5. rundzie w sześciorundowej walce z Charlesem Ellisem.
1 listopada 2014 w Chicago pokonał przed czasem Amerykanina Jamala Woodsa, przez techniczny nokaut w 4. rundzie w ośmiorundowym pojedynku.
2015-2019 i zdobycie pas IBF International
[edytuj | edytuj kod]25 kwietnia 2015 w Chester znokautował w 1. rundzie Amerykanina Randy’ego Eastona[7].
29 maja 2015 na Brooklynie w swojej dziesiątej walce na zawodowym ringu pokonał jednogłośnie na punkty 80:72, 79:73 i 79:73 Ekwadorczyka Ytalo Pereę (6-2-1, 4 KO)[8].
1 sierpnia 2015 w Brooklynie znokautował w 2. rundzie Amerykanina Maurenzo Smitha (12-10-3, 9 KO)[9].
16 sierpnia 2015 w Barclays Center w Nowym Jorku pokonał na punkty Danny’ego Kelly’ego[10].
W kolejnej walce, którą stoczył 25 czerwca 2016 w nowojorskim Brooklynie zmierzył się z Jesse Barbozą[11], zwyciężając przez techniczny nokaut w 3. rundzie[12].
Na gali Jack - DeGale 14 stycznia 2017 stoczył walkę z Amerykaninem, Joshuą Tufte[13]. Zwyciężył przez TKO w 2. rundzie, dopisując 15. zwycięstwo w zawodowej karierze[14].
14 lipca 2017 w Nassau Coliseum w Nowym Jorku pokonał przez techniczny nokaut w 4. rundzie Artura Szpilkę[15].
20 stycznia 2018 w Barclays Center na Brooklynie pokonał przez techniczny nokaut w 6. rundzie Gruzina Iago Kiladze[16].
8 września 2018 w tym samym miejscu pokonał jednogłośnie na punkty 96:94, 96:94 i 96:94 byłego mistrza świata organizacji IBF Charlesa Martina[17]. 26 stycznia 2019 ponownie Barclays Center na Brooklynie pokonał przez techniczny nokaut w 2. rundzie Amerykanina, Geralda Washingtona[18].
3 sierpnia 2019 w Barclays Center na Brooklynie pokonał jednogłośnie na punkty (118:110 i 117:111, 117:111) Chrisa Arreolę (38-6-1, 33 KO) i zdobył wakujący, interkontynentalny pas IBF wagi ciężkiej. Serwis CompuBox poinformował, że obaj zawodnicy pobili dwa rekordy wagi ciężkiej: wyprowadzili najwięcej ciosów w historii walk wagi ciężkiej 2172 i trafień 667[19].
Seria porażek od 2020
[edytuj | edytuj kod]7 marca 2020 w Barclays Centre na Brooklynie nieoczekiwanie przegrał przez TKO w 4 rundzie z Finem Robertem Heleniusem (30-3, 19 KO)[20]. Rewanż Kownackiego z Heleniusem odbył się 9 października 2021 roku[21]. Starcie ponownie zwyciężył przez TKO reprezentant Finlandii, tym razem w późniejszej, szóstej rundzie[22].
30 lipca 2022 w nowojorskim Barclays Center stoczył walkę z Alim Erenem Demirezenem[23]. Doznał trzeciej porażki z rzędu przegrywając jednogłośnie (96-94, 97-93, 97-93)[24].
Walka o pas mistrza Polski
[edytuj | edytuj kod]Podczas gali Rocky Boxing Night, która odbyła się 2 marca 2024 w Koszalinie zawalczył z Kacprem Meyną o pas mistrza Polski wagi ciężkiej[25]. Przegrał przez techniczny nokaut po zaledwie 45 sekundach pierwszej rundy, kiedy to został zasypany gradem ciosów przez rywala[26].
Lista walk zawodowych w boksie
[edytuj | edytuj kod]| Wynik | Rekord | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda, czas | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 20-5 |  Kacper Meyna (11-1, 7 KO)
|
TKO | 1 (10), 0:45 | 2 marca 2024 | Hala Widowiskowo-Sportowa, Koszalin
|
Pojedynek o pas mistrza Polski w wadze ciężkiej, Main Event |
| No contest | 20-4 |  Joe Cusumano (21-4, 19 KO)
|
NC-ND | 8 (10), 2:00 | 24 czerwca 2023 | The Theater at Madison Square Garden, Nowy Jork
| |
| Przegrana | 20-3 |  Ali Eren Demirezen (16-1, 12 KO)
|
UD | 10 | 30 lipca 2022 | Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
|
|
| Przegrana | 20-2 |  Robert Helenius (30-3, 18 KO)
|
TKO | 6 (12), 2:38 | 9 października 2021 | T-Mobile Arena, Las Vegas
|
|
| Przegrana | 20-1 | Robert Helenius (29-3, 18 KO)
|
TKO | 4 (12), 1:08 | 7 marca 2020 | Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
|
|
| Zwycięstwo | 20-0 | Chris Arreola (38-5-1, 33 KO)
|
UD | 12 | 3 sierpnia 2019 | Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
|
Zdobył pas IBF International |
| Zwycięstwo | 19-0 | Gerald Washington (19-2-1, 12 KO)
|
TKO | 2 (10), 1:09 | 26 stycznia 2019 | Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
|
|
| Zwycięstwo | 18-0 | Charles Martin (25-1-1, 23 KO)
|
UD | 10 | 8 września 2018 | Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
|
|
| Zwycięstwo | 17-0 |  Iago Kiladze (26-1, 18 KO}
|
TKO | 6 (10), 1:57 | 20 stycznia 2018 | Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
|
|
| Zwycięstwo | 16-0 | Artur Szpilka (20-2, 15 KO)
|
TKO | 4 (10), 1:37 | 15 lipca 2017 | Nassau Veterans Memorial Coliseum, Uniondale, Nowy Jork
|
|
| Zwycięstwo | 15-0 | Joshua Tufte (19-1, 9 KO)
|
TKO | 2 (8), 2:40 | 14 stycznia 2017 | Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
|
|
| Zwycięstwo | 14-0 | Jesse Barboza (11-1-1, 7 KO)
|
TKO | 3 (6), 0:56 | 25 czerwca 2016 | Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
|
|
| Zwycięstwo | 13-0 | Danny Kelly (9-1-1, 8 KO)
|
UD | 8 | 16 stycznia 2016 | Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
|
|
| Zwycięstwo | 12-0 | Rodney Hernandez (8-2-1, 1 KO)
|
UD | 8 | 10 października 2015 | Lowell Memorial Auditorium, Lowell, Massachusetts
|
|
| Zwycięstwo | 11-0 | Maurenzo Smith (12-10-3, 9 KO)
|
KO | 2 (8), 2:26 | 1 sierpnia 2015 | Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
|
|
| Zwycięstwo | 10-0 |  Ytalo Perea (6-2-1, 4 KO)
|
UD | 8 | 29 maja 2015 | Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
| |
| Zwycięstwo | 9-0 | Randy Easton (3-7-1, 3 KO)
|
KO | 1 (6), 0:40 | 25 kwietnia 2015 | Harrah's Philadelphia, Chester, Pensylwania
|
|
| Zwycięstwo | 8-0 | Jamal Woods (6-14-3, 6 KO)
|
TKO | 4 (8), 1:36 | 1 listopada 2014 | UIC Pavilion, Chicago, Illinois
|
|
| Zwycięstwo | 7-0 | Charles Ellis (9-1-1, 8 KO)
|
TKO | 5 (6), 0:15 | 2 sierpnia 2014 | Revel Resort, Atlantic City, New Jersey
|
|
| Zwycięstwo | 6-0 | Excell Holmes (2-2-1, 1 KO)
|
TKO | 2 (4), 0:41 | 29 marca 2014 | The Ballroom, Boardwalk Hall, Atlantic City, New Jersey
|
|
| Zwycięstwo | 5-0 | Calbert Lewis (0-2, 0 KO)
|
TKO | 2 (4), 1:43 | 20 kwietnia 2013 | The Theater at Madison Square Garden, Nowy Jork
|
|
| Zwycięstwo | 4-0 | Damon Clement (0-2, 0 KO)
|
KO | 2 (4), 0:42 | 16 sierpnia 2010 | Prudential Center, Newark, New Jersey
|
|
| Zwycięstwo | 3-0 | Yohan Banks (3-3-3, 1 KO)
|
KO | 4 (4), 1:11 | 22 maja 2010 | Fitzgerald’s Casino & Hotel, Tunica, Mississippi
|
|
| Zwycięstwo | 2-0 | Tyyab Beale (2-2, 1 KO)
|
TKO | 2 (4), 0:53 | 2 kwietnia 2010 | Masonic Temple, Brooklyn, Nowy Jork
|
|
| Zwycięstwo | 1-0 | Carossee Auponte (0-2, 0 KO)
|
TKO | 1 (4), 0:22 | 30 października 2009 | PAL Gym, Yonkers, Nowy Jork
|
Debiut zawodowy |
TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty, DQ – dyskwalifikacja
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wiara i koszulka NSYNC. Rodzinny Adam Kownacki [WIDEO] [online], sport.tvp.pl, 26 marca 2019 [dostęp 2021-10-10] (pol.).
- ↑ Hubert Kęska, Mieszka w Stanach, ale nie wyrzekł się Polski. To on ma znokautować Szpilkę [online], weszlo.com, 14 lipca 2017 [dostęp 2018-01-13] (pol.).
- ↑ Krzysztof Smajek, Kownacki: Nie chcę być znany tylko z tego, że pokonałem Szpilkę [online], pogongu.wordpress.com, 26 listopada 2017 [dostęp 2018-01-13] (pol.).
- ↑ Adam Kownacki [online], boxrec.com [dostęp 2017-11-06] (ang.).
- ↑ Adam Kownacki – ten dzieciak będzie mistrzem boksu [online], gwizdek24.se.pl, 11 maja 2010 [dostęp 2020-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-02] (pol.).
- ↑ ADAM KOWNACKI vs DAMON CLEMENT [online], Bokser.org [dostęp 2024-03-05].
- ↑ Błyskawiczne zwycięstwo Kownacki [online], Bokser.org, 25 kwietnia 2015 [dostęp 2015-04-26] (pol.).
- ↑ Adam Kownacki po raz pierwszy na pełnym dystansie [online], bokser.org, 30 maja 2015 [dostęp 2015-05-30] (pol.).
- ↑ Adam Kownacki znów przed czasem [online], Bokser.org, 1 sierpnia 2015 [dostęp 2015-08-02] (pol.).
- ↑ Redakcja, Kownacki pokonał na punkty Danny'ego Kelly'ego [online], ringpolska.pl - boks, MMA, sporty walki, największy portal bokserski w Polsce, 17 stycznia 2016 [dostęp 2024-03-03] (pol.).
- ↑ Dzisiaj Adam Kownacki vs. Jesse Barboza w Nowym Jorku [online], poland.us [dostęp 2024-03-03].
- ↑ Redakcja, Kownacki wygrał z Barbozą w trzeciej rundzie [online], ringpolska.pl - boks, MMA, sporty walki, największy portal bokserski w Polsce, 26 czerwca 2016 [dostęp 2024-03-03] (pol.).
- ↑ Adam Kownacki - Joshua Tufte 14 stycznia w Barclays Center - boks, forum, zobacz [online], boxing.pl [dostęp 2024-03-03].
- ↑ Adam Kownacki pokonał Joshuę Tufte'ego na gali w Nowym Jorku [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-03-03] (pol.).
- ↑ Sensacja w Nowym Jorku. Kownacki znokautował Szpilkę! [online], sport.tvp.pl, 16 lipca 2017 [dostęp 2024-03-03] (pol.).
- ↑ Boks. Adam Kownacki znokautował Iago Kiładze [online], Sport.pl, 21 stycznia 2018 [dostęp 2024-03-03] (pol.).
- ↑ Niesamowita wojna w Nowym Jorku! Adam Kownacki pokonał Charlesa Martina! [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2024-03-03] (pol.).
- ↑ KOSTYRA: KOWNACKI JEST NIESAMOWITY! [online], Bokser.org, 26 stycznia 2019 [dostęp 2019-01-26] (pol.).
- ↑ Kownacki wypunktował Arreolę! [online], Bokser.org, 4 sierpnia 2019 [dostęp 2019-08-04] (pol.).
- ↑ SZOK NA BROOKLYNIE: KOWNACKI PADŁ I PRZEGRAŁ W BOJU Z HELENIUSEM [online], bokser.org [dostęp 2020-03-08].
- ↑ Rewanż pod specjalnym nadzorem. Kownacki w salonie ostatniej szansy [online], sport.tvp.pl, 7 października 2021 [dostęp 2024-03-03] (pol.).
- ↑ Adam Kownacki znów przegrał z Robertem Heleniusem. Sędzia przerwał walkę - Polsat Sport [online], polsatsport.pl [dostęp 2021-10-10] (pol.).
- ↑ Adam Kownacki wraca do ringu! Czeka go trudny pojedynek [online], sport.tvp.pl, 8 czerwca 2022 [dostęp 2022-07-31] (pol.).
- ↑ Ringowa wojna Kownackiego z Demirezenem. Zadecydowali sędziowie [online], sportowefakty.wp.pl, 31 lipca 2022 [dostęp 2022-07-31] (pol.).
- ↑ Kacper Meyna zmierzy się z Adamem Kownackim. Będzie głośna walka z udziałem pięściarza z naszego regionu [online], WeekendFM.pl [dostęp 2024-03-03] (pol.).
- ↑ Adam Kownacki ZDEMOLOWANY w pierwszej minucie! Błyskawicznie zwycięstwo Meyny. Sędzia natychmiast przerwał starcie [online], sport.se.pl [dostęp 2024-03-03] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Lista zawodowych walk bokserskich Adama Kownackiego na Boxrec.com