Adam Tarło (generał)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Tarło
Herb
Topór
Rodzina

Tarłowie herbu Topór

Data śmierci

4 lutego 1770

Ojciec

Józef Tarło

Żona

Salomea Mierzejewska

Dzieci

Szymon
Ewa
Bonawentura

Adam Tarło herbu Topór (zm. 4 lutego 1770 roku[1]) – generał major wojsk koronnych, starosta goszczyński w 1730 roku[2], starosta brzegowski, skalski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Poseł ziemi czerskiej na sejm elekcyjny 1733 roku, jako rotmistrz i deputat z powiatu grójeckiego podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[3]. Poseł z województwa podolskiego na sejm nadzwyczajny 1733 roku[4] i sejm 1740 roku[5]. Był posłem województwa podolskiego na sejm 1746 roku[6]. Był posłem z województwa mazowieckiego na sejm 1750 roku[7].

W załączniku do depeszy z 2 października 1767 roku do prezydenta Kolegium Spraw Zagranicznych Imperium Rosyjskiego Nikity Panina, poseł rosyjski Nikołaj Repnin określił go jako posła wrogiego realizacji rosyjskich planów na sejmie 1767 roku, poseł województwa podolskiego na sejm 1767 roku[8].

Od 1792 roku pułkownik pieszego regimentu łanowego. Patent generalski uzyskał w 1750 roku. Dokonał remontu pałacu w Skale Podolskiej[9]. Zbudował także zamek w Zbrzyziu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 276
  2. ↑ w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo goszczyńskie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 276.
  3. ↑ Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 58.
  4. ↑ Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 310.
  5. ↑ Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1859, s. 710.
  6. ↑ Dyaryusze sejmowe z wieku XVIII.T.II. Dyaryusz sejmu z r. 1746. Diaria comitiorum Poloniae saeculi XVIII i Diarium comitiorum anni 1748 wydał Władysław Konopczyński, Warszawa 1912, s. 238
  7. ↑ Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 28.
  8. ↑ Носов Б. В. Установление российского господства в Речи Посполитой. 1756–1768 гг. Moskwa, 2004, s. 665.
  9. ↑ Skała, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 643.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • H. P Kosk, Generalicja polska, t. 2, wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 2001.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Adam_Tarło_(generał)&oldid=72938078”