Adamin
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Inne nazwy |
adamit |
|---|---|
| Skład chemiczny |
Zn2(AsO4)OH – zasadowy arsenian cynku |
| Twardość w skali Mohsa |
3,5 |
| Przełam |
muszlowy do nierównego |
| Łupliwość |
wyraźna w jednym kierunku |
| Pokrój kryształu |
kryształy wydłużone lub równe tworzą promieniste agregaty |
| Układ krystalograficzny | |
| Gęstość minerału |
4,32-4,48 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
bezbarwny, jasnozielony, żółty o różnych odcieniach, niebieskozielony; |
| Rysa |
biała |
| Połysk |
szklisty |
Adamin (adamit) – bardzo rzadki minerał z grupy arsenianów. Jego nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego mineraloga Gilberta Josepha Adama (1795–1881).
Cechy fizyczne[edytuj | edytuj kod]
- Dyspersja: silna
- Widmo absorpcyjne: nie diagnostyczne
- Luminescencja: minerał wykazuje intensywnie zielone świecenie w bliskim UV oraz zielone i cytrynowożółte w dalekim UV
Zazwyczaj tworzy małe, wydłużone kryształy o pokroju tabliczkowym, słupkowym, igiełkowym. Tworzy też kryształy izometryczne. Występuje w skupieniach drobnoziarnistych, kulistych, nerkowatych, w postaci naskorupień i nalotów oraz skupień groniastych wypełniających pustki w skałach (druzy). Jest kruchy i przezroczysty, wykazuje wyraźną fluorescencję o barwie cytrynowej. Rozpuszcza się w kwasie solnym. Zawiera domieszki tlenków Cu i Co.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Jest minerałem wtórnym strefy złóż kruszców zasobnych w cynk – (sfaleryt) i arsen.
Miejsca występowania: występuje w USA, Grecji – Lavrion, Meksyku – Durango, Namibii – okolice Windhoek, Chile, Włoszech, Turcji, Francji, Algierii.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- ma znaczenie naukowe,
- w celach jubilerskich stosowany jest bardzo rzadko ze względu na niską twardość i wyraźną łupliwość – najbardziej cenione odmiany zielone,
- poszukiwany przez kolekcjonerów.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Maślankiewicz: Kamienie szlachetne. Wyd. 3 popr. i uzup. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1982.
- Michał Sachanbiński: Vademecum zbieracza kamieni szlachetnych i ozdobnych. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1984. ISBN 83-220-0199-1.