Adolf Lortsch
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
biznesmen |
Adolf Lortsch (ur. w 1883 r. w Okuniewie, zginął 21 czerwca 1940 r. w Palmirach) – polski ziemianin, biznesmen, właściciel pól naftowych w Czeczenii oraz miasta Grozny przed I wojną światową[1], rządca majątku w Grodzisku[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Piotra i Barbary z Andrzejewskich. Miał troje rodzonego rodzeństwa: Ludwikę Wandę – żonę gen. Modesta Romiszewskiego, Janinę – żonę znanego cyklisty Mieczysława Horodyńskiego, oraz Henryka. A także dwoje przyrodniego: Jadwigę Rudnicką za Adolfem Zambrzyckim i Mariana Rudnickiego.
Ojciec Adolfa, Piotr, był udziałowcem w cukrowni w Kalniku (Ukraina). Przeniósł się stamtąd do majątku w Okuniewie pod Warszawą. To tutaj urodził się w 1883 roku Adolf[1]. Lortsch w 1905 roku powrócił do Polski z zagranicznej edukacji i po śmierci ojca przejął majątek w Grodzisku. W ciągu dwóch lat zaprzepaścił majątek i popadł w długi[2]. Przez jakiś czas mieszkał w folwarku swojej siostry – Jadwigi Zambrzyckiej – w Kupientynie[2]. Później Lortsch udał się do Kijowa, gdzie pracował w fabryce maszyn rolniczych Johna Fowlera[2]. W Kijowie poznał Marię Pietrowną Bilik, wdowę po baronie von Budbergu. Kobieta odziedziczyła po baronie miasto Grozny oraz część Czeczenii z licznymi polami naftowymi. Wkrótce Maria stała się żoną dużo młodszego Lortscha[2]. Po ślubie małżeństwo wyjechało do Kisłowodzka, gdzie Lortsch w 1913 roku został prezesem Towarzystwa Kaukaskiego[1][2]. W 1917 roku do miasta wtargnęli bolszewicy, a Lortschowie uciekli do Nicei. Pełnił on tam funkcję konsula honorowego Rzeczypospolitej Polskiej. Po śmierci żony w 1931 roku[1] wrócił do Polski i zamieszkał u siostry w majątku w Kupientynie[2], a później w Hotelu Wiedeńskim w Warszawie – własności jego siostry. Został aresztowany 3 maja 1940 roku przez hitlerowców i oskarżony o szpiegostwo i współpracę z Anglikami[1]. 21 czerwca został rozstrzelany w Palmirach[2]. Spoczywa na cmentarzu w Palmirach pod numerem 274m, mogiła XVII, krzyż 59[1].
Losy Adolfa Lortscha, pod nazwiskiem Ryszard Denhoff, zostały opisane w powieści Panicz Heleny Mniszek[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Ciechanowiec OnLine – Subiektywny Niecodziennik – Artykuły: Polska – Czeczenia i Helena Mniszek. www.ciechanowiec.info. [dostęp 2015-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-23)].
- ↑ a b c d e f g h i Wacław Kruszewski: Niezwykłe losy „Panicza”. [w:] wiescisokolowskie.pl [on-line]. 2010-10-12. [dostęp 2015-06-24].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tomasz Kalita, Mniszkówna, Unicorn, 1993