Adolf Poschmann
| Data i miejsce urodzenia |
2 stycznia 1885 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
24 grudnia 1977 |
| Rodzaj działalności | |
| Odznaczenia | |
| |
Adolf August Poschmann (ur. 2 stycznia 1885 w Nowej Wsi Wielkiej, zm. 24 grudnia 1977 w Münster) – historyk, pedagog, badacz historii Warmii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]
Był synem Adolfa i Anny z domu Rautenberg[1].
Szkoła i wykształcenie[edytuj | edytuj kod]
Uczęszczał do gimnazjum w Braniewie, które ukończył wraz z maturą. Studiował geologię, historię i filologię germańską w Innsbrucku, Berlinie, Monachium i Królewcu. 8 marca 1910 roku na Uniwersytecie Królewieckim uzyskał doktorat z filozofii (bo do tego działu były przyporządkowane wtedy nauki historyczne) na podstawie pracy Sieć osadnicza w powiatach braniewskim i lidzbarskim napisanej pod kierunkiem prof. Friedricha Hahna[2].
Praca zawodowa[edytuj | edytuj kod]
W 1911 rozpoczął pracę w Madrycie jako nauczyciel języka niemieckiego w szkole przy ambasadzie niemieckiej w Madrycie[1]. Od 1914 roku był kierownikiem niemieckiej szkoły (Oberschule) w Hiszpanii, w której był również wykładowcą. W 1921 roku po powrocie do Królewca rozpoczął pracę w miejscowym Hufengymnasium jako inspektor (Studienrat). W tym samym czasie uczył się również języka hiszpańskiego.
W 1921 roku przeprowadził się do Reszla, gdzie objął funkcje dyrektora miejscowego gimnazjum. Od 1931 do 1933 był dyrektorem Szkoły Zamkowej (Staatliche Schloß-Schule) w Braniewie. Po 1933 roku pracował tylko jako nauczyciel. W 1943 roku został przeniesiony przez NSDAP do gimnazjum w Gołdapi.
Prusy Wschodnie opuścił jeszcze przed wkroczeniem Armii Czerwonej. Zajął się organizowaniem szkolnictwa w obozach dla uciekinierów w Danii. Po zakończeniu II wojny światowej przeprowadził się do Westfalii. Został wtedy dyrektorem państwowego gimnazjum w Ruthen. Od 1950 roku pracował w nim jako nauczyciel[1].
Działalność kulturalna i naukowa[edytuj | edytuj kod]
W 1924 roku został członkiem Warmińskiego Towarzystwa Historycznego, następnie pełnił funkcję jego honorowego prezesa. Pasjonowała go historia Warmii. Napisał kilkadziesiąt rozpraw i artykułów które poruszały kwestie gospodarki wiejskiej, historii i kolonizacji Braniewa, Jezioran, Reszla i Lidzbarka. Na jubileusz 600-lecia założenia Reszla i Jezioran stworzył popularnonaukowe monografie obu tych miejscowości. Szczególnie uznanie zyskał zwłaszcza dzięki pierwszej z tych monografii Rössel – 600 Jahre (1937), liczącej 360 stron[3]. Szczególnie interesowała go historia Reszla, opublikował dwa obszerne artykuły o augustianach i jezuitach w Reszlu. Odtwarzał własne drzewo genealogiczne. Napisał około 130 życiorysów postaci pochodzących z Prus Wschodnich[1].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Za zasługi jako pedagog, historyk oraz pośrednik pomiędzy Prusami Wschodnimi i Zachodnimi został odznaczony w 1960 roku Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (pierwszej klasy)[2][4].
Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]
10 lipca 1923 zawarł związek małżeński z Elisabeth. Posiadał trzech synów: Konrada (ur. 1924), Rudolfa (ur. 1928) i Lothara (1942–1945)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Adolf Poschmann [online], Encyklopedia Warmii i Mazur [dostęp 2019-03-02] (pol.).
- ↑ a b Hans-Jürgen Karp: Adolf Poschmann † s. 23–24.
- ↑ Alojzy Szorc Monumenta Historiae Warmiensis – seria źródeł do dziejów Warmii opublikowanych w latach 1860–1937 i jej wydawcy Echa Przeszłości 10, 161–190, 2009.
- ↑ UNSERE ERMLÄNDISCHE HEIMAT [online], webcache.googleusercontent.com [dostęp 2019-12-29].
- ↑ Familienforschung in Westpreußen – Deutsche Flüchtlinge in Dänemark [online], www.westpreussen.de [dostęp 2019-12-29].