Adolph Wiater
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Obywatelstwo | |
| Kategoria wagowa |
ciężka |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
29 |
| Zwycięstwa |
19 |
| Przez nokauty |
10 |
| Porażki |
6 (1 KO) |
| Remisy |
3 |
| Nieodbyte |
1 |
Adolph „Ad” F. Wiater, pol. Adolf Wiater (ur. 30 kwietnia 1912 w Green Bay, zm. 28 listopada 2000 w Evanston) – amerykański bokser pochodzenia polskiego, występujący w kategorii ciężkiej.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 30 kwietnia 1912 w Stanach Zjednoczonych w miejscowości Green Bay i tam się wychowywał[1][2]. Był jednym z 12 dzieci pracownika papierni[1]. Ukończył East High School[1].
W wieku 18 lat podjął uprawianie boksu[1]. Pierwszą zawodową walkę stoczył 12 września 1933 na Western Stadium w Chicago, gdy w wieku 21 lat pokonał Johnny'ego Morrisa na punkty[2]. Z siedmiu pierwszych walk sześć wygrał[2]. W swoim ósmym pojedynku 10 listopada 1933 uległ po raz pierwszy, Ernie Evansowi[2]. Następnie do czerwca 1934 triumfował w dziesięciu walkach z rzędu, pokonując m.in. Jacka Krackena i Jessa Akersa[2]. 26 września 1934 stoczył pojedynek z niepokonanym wówczas Joem Louisem (w jego siódmym w karierze pojedynku), oparł się przeciwnikowi i po dziesięciorundowej – zdaniem prasy wyrównanej – walce przegrał na punkty[3][4][2][5][1][6][7]. Wiater był pierwszym chronologicznie i jednym z dwóch w historii pięściarzy, których Louis pokonał na punkty w swoich 66 zwycięskich walkach[8][9]. 5 listopada 1934 przegrał na punkty z Cornem Griffinem[2]. Ostatni pojedynek w karierze stoczył 8 czerwca 1936 w wieku 24 lat, ulegając Leo Lomskiemu[2]. Była to zarazem jego pierwsza walka przegrana przez techniczny nokaut[2]. Jego menedżerem był Benny Ray[2]. Większość, a mianowicie 22 ze swoich 28 walk stoczył w Chicago[2]. Zakończył karierę po operacji związanej z kontuzją łokci[6]. W prasie okresu międzywojennego był określany jako polski bokser[3] i Polak[1].
Od lat 20. zamieszkiwał w Chicago[1]. Po zakończeniu kariery przez 41 lat pracował w drukarni[6] na stanowisku maszynisty[1].
Zmarł 28 listopada 2000 w Evanston[1]. Miał syna i córkę[1].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
- Mistrzostwo Wisconsin Golden Gloves (1932)[2]
- Międzynarodowe mistrzostwo Golden Gloves w wadze ciężkiej (1932)[2]
- Mistrzostwo Press Gazette Wisconsin i Missouri Golden Gloves w wadze ciężkiej (1933)[2]
- Wicemistrzostwo Wisconsin Golden Gloves (1933)[2]
- Intercity Golden Gloves 2nd Division (1933)[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j Adolph F. Wiater. Chicago Tribune, 2000-12-01. [dostęp 2016-07-18]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Adolph Wiater – lista walk w bazie BoxRec.com. boxrec.com. [dostęp 2016-07-18]. (ang.).
- ↑ a b Sport i Wychowanie Fizyczne. Polski Bokser, który oparł się Louisowi. „Gazeta Lwowska”. Nr 7, s. 4, 11 stycznia 1936.
- ↑ W jaki sposób cegła pomogła w nauce. „Sportowiec”. Nr 12, s. 5, 21 lipca 1938.
- ↑ 1934-09-26: Joe Louis 188¾ lbs beat Adolph Wiater 185 lbs by PTS in round 10 of 10. boxrec.com. [dostęp 2016-07-18]. (ang.).
- ↑ a b c Pete Ehrmann: Not all Green Bay heroes wore green and gold. onmilwaukee.com, 2009-09-29. [dostęp 2016-07-18]. (ang.).
- ↑ Joe Louis Pro Boxing History! Part 1. muhammad-ali-boxing.org.uk. [dostęp 2016-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-11)]. (ang.).
- ↑ Joe Louis – lista walk w bazie BoxRec.com. boxrec.com. [dostęp 2016-07-18]. (ang.).
- ↑ Czarny mistrz złotych rękawic. Liczne „ofiary” zwycięskiego boksera. „Echo”. Nr 187, s. 5, 7 lipca 1935.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adolph Wiater – lista walk w bazie BoxRec.com. boxrec.com. [dostęp 2016-07-18]. (ang.).