Aerob obligatoryjny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Aerob obligatoryjny (bezwzględny tlenowiec, ścisły tlenowiec[1]) – rodzaj aeroba, organizm, który rośnie jedynie w obecności tlenu. Organizmy te pozyskują energię utleniając takie związki jak cukry bądź tłuszcze w procesie oddychania komórkowego do czego wykorzystują tlen z otaczającego je środowiska.

Taką strategię metaboliczną przyjmuje większość zwierząt, rośliny, część grzybów, pierwotniaki, sinice oraz część bakterii[2]. Przykładem bakterii są m.in. bakterie nitryfikacyjne, bakterie przeprowadzające fermentację octową[3], Nocardia (G+), Pseudomonas aeruginosa (G-), Mycobacterium tuberculosis (kwasooporna), większość laseczek z rodzaju Bacillus[3] (G+).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tablice biologiczne. Praca zbiorowa. Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2003, s. 54. ISBN 83-7350-029-4.
  2. Marzena Popielarska-Konieczna: Słownik szkolny. Biologia. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2003, s. 512. ISBN 83-7389-096-3.
  3. a b Biologia. Słownik encyklopedyczny. Warszawa: Wydawnictwo Europa, 2001, s. 8. ISBN 83-87977-73-X.