Agenor Maria Joachim Gołuchowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Agenor Maria Joachim Gołuchowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1886
Paryż

Data i miejsce śmierci

15 maja 1956
Lozanna

Narodowość

polska

Odznaczenia
Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny)

Agenor Maria Joachim Gołuchowski[a] (ur. 22 czerwca 1886 w Paryżu, zm. 15 maja 1956 w Lozannie) – polski hrabia, ziemianin, oficer wojskowy, senator w II Rzeczypospolitej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Agenor Maria Joachim Gołuchowski urodził się 22 czerwca 1886 w Paryżu[1][2]. Pochodził z rodziny arystokratycznej, był synem Agenora Marii Adama Gołuchowskiego (1849-1921, minister spraw zagranicznych Austro-Węgier, II Ordynat na Skale) i księżniczki Anna z domu Murat (1863–1940) oraz bratem Wojciecha Marii (1888–1960) i Karola Marii Agenora (ur. 1892)[3][4].

Przed 1914 uzyskał tytuł hrabiego i austriackiego podkomorzego[5].

Podczas I wojny światowej od 1914 służył w C. K. Armii. Został mianowany na stopień nadporucznika kawalerii w rezerwie z dniem 1 listopada 1914[6]. Do 1918 był przydzielony do Pułku Ułanów nr 4[5][7][8]. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę został przyjęty to Wojska Polskiego[9]. W trakcie wojny polsko-bolszewickiej z 1920 służył w szeregach 8 pułku ułanów[9]. Potem był oficerem Oddziale II Naczelnego Dowództwa[9]. Po wojnie zweryfikowany w stopniu porucznika rezerwy kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[10][11]. W początkowych latach 20. był oficerem rezerwy 8 pułku ułanów w Krakowie jako najwyżej sklasyfikowany w tym gronie porucznik[12][13]. W 1934 jako porucznik rezerwy kawalerii był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VI jako oficer po ukończeniu 40 roku życia i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto[2].

W okresie II Rzeczypospolitej pozostawał właścicielem majątku w Skale nad Zbruczem w powiecie borszczowskim i zamieszkiwał tam do końca lat 30.[14][9]. Posiadał też majątek w powiecie lubaczowskim[14], w tym w Lubaczowie i tamtejszym Ostrowcu)[15][16]. Z ramienia BBWR pełnił mandat senatora w Senacie RP II kadencji (1928–1930)[9].

Na początku 1939 otrzymał tytuł obywatelstwa honorowego miasta Lubaczowa „za okazywaną pomoc materialną dla polskich organizacyj społecznych na terenie Lubaczowa, a w szczególności za darowanie placu pod budowę Domu Strzeleckiego, pod budowę gimnazjum i za pomoc przy urządzeniu elektrowni oraz za stały współudział w akcji opieki społecznej”[14][17]. Z tej okazji udzielił dalszego wsparcia finansowego na cele społeczne i zadeklarował oddanie placu i środków pod budowę kościoła i parafii w Baszni[14].

Od 1922 był żonaty z hrabiną Matyldą Władysławą Baworowską z Baworowa herbu Prus II Wilczekosy (1905-1977), z którą miał synów Agenora Marię (ur. 1923), Marię Teresę (1925-1990), Adama Marię (ur. 1927)[4].

Po wybuchu I wojny światowej wyjechał ze Lwowa, po czym przez Rumunię przedostał się do Szwajcarii[9]. Tam zamieszkał w Lozannie[9]. Zmarł tamże 15 maja 1956[9][4]. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu Bois de Vaux[9].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Agenor Gołuchowski”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Almanach 1908 ↓, s. 378.
  2. ↑ a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 119, 954.
  3. ↑ Almanach 1908 ↓, s. 376-378.
  4. ↑ a b c Agenor Maria J hr. Gołuchowski z Gołuchowa h. Leliwa. sejm-wielki.pl. [dostęp 2023-02-10].
  5. ↑ a b c Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 621.
  6. ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 559.
  7. ↑ a b Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 806.
  8. ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1918, s. 1011.
  9. ↑ a b c d e f g h i Agenor Maria Gołuchowski. senat.edu.pl. [dostęp 2023-02-10].
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 699.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 621.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 616.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 558.
  14. ↑ a b c d Wysoce obywatelski czyn ziemianina. „Wschód”. Nr 122, s. 1, 19 marca 1939. 
  15. ↑ Zygmunt Kubrak. Lubaczów 1918–1939. Zarys organizacji i działalności gminy miejskiej w Lubaczowie. „Rocznik Lubaczowski”. Tom V, s. 60, 61, 62, 1994. 
  16. ↑ Zygmunt Kubrak. Wybranie zagadnienia demograficzne powiatu lubaczowskiego (1938–1948). „Rocznik Lubaczowski”. Tom V, s. 87, 1994. 
  17. ↑ Zygmunt Kubrak. Lubaczów 1918–1939. Zarys organizacji i działalności gminy miejskiej w Lubaczowie. „Rocznik Lubaczowski”. Tom V, s. 61, 1994. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Agenor_Maria_Joachim_Gołuchowski&oldid=71802761”