Agnieszka Cianciara

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Agnieszka Cianciara
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1981
Warszawa

doktor habilitowany nauk społecznych
Specjalność: europeistyka, socjologia polityki, stosunki międzynarodowe[1]
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

26 listopada 2010[1] – nauki o polityce
Instytut Studiów Politycznych PAN

Habilitacja

22 czerwca 2018[1] – nauki o polityce
Instytut Studiów Politycznych PAN

Badaczka
instytut

Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk

Okres zatrudn.

od 2011

Strona internetowa

Agnieszka Katarzyna Cianciara (ur. 10 kwietnia 1981 w Warszawie[2]) – polska politolog, dr hab. nauk społecznych, profesor nadzwyczajny Instytutu Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk[1][3][4], Kierowniczka Zakładu Badań Organizacji Międzynarodowych i Bezpieczeństwa Globalnego[5].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 2005 ukończyła studia w zakresie nauk politycznych na Uniwersytecie Warszawskim[1][6], w latach 2005–2006 studiowała w Kolegium Europejskim w Brugii[2]. 26 listopada 2010 obroniła w Instytucie Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk napisaną pod kierunkiem Krzysztofa Jasieckiego pracę doktorską Polski lobbing gospodarczy w Unii Europejskiej: perspektywa neoinstytucjonalna. 22 czerwca 2018 habilitowała się w Instytucie Studiów Politycznych PAN na podstawie dorobku naukowego i pracy zatytułowanej Europejska Polityka Sąsiedztwa w perspektywie konstruktywizmu. Aktorzy, narracje, strategie[1].

Od 2011 związana zawodowo z Instytutem Studiów Politycznych PAN. W latach 2016–2020 pełniła tamże funkcję zastępczyni dyrektora[1].

W latach 2006–2012 była asystentką w Kolegium Europejskim[1] w Natolinie.

Jej zainteresowania naukowe obejmują takie kwestie jak: integracja europejska, zróżnicowana integracja i dezintegracja; polska polityka europejska; reprezentacja interesów w Unii Europejskiej; Europejska Polityka Sąsiedztwa i Partnerstwo Wschodnie[3].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • 2012: Polski lobbing gospodarczy w Unii Europejskiej: perspektywa neoinstytucjonalna[1][7]
  • 2014: Gospodarcze uwarunkowania polityki wschodniej Niemiec i Francji[1]
  • 2014: Partnerstwo Wschodnie 2009–2014: geneza, funkcjonowanie, uwarunkowania[1][8]
  • 2015: Europeizacja partii politycznych i grup interesu w wybranych krajach Partnerstwa Wschodniego i kandydujących do Unii Europejskiej[1]
  • 2016: Europeanization as a legitimation strategy of political parties: the cases of Ukraine and Georgia[9]
  • 2017: Europejska Polityka Sąsiedztwa w perspektywie konstruktywizmu: aktorzy, narracje strategie[10]
  • 2017: Stability, security, democracy: explaining shifts in the narrative of the European Neighbourhood Policy[11]
  • 2020: The Politics of the European Neighbourhood Policy[12]
  • 2020: Differentiation, Brexit and EU-Turkey relations[13]
  • 2020: Differentiated integration: towards a new model of European Union–Turkey relations?[14]
  • 2021: Asymmetric Bilateralism and the Struggle over Status in the EU Field of Power[15]
  • 2021: Between EU’s aspiring saint and disillusioned rebel. Hegemonic narrative and counter-narrative production in Poland[16]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Dr hab. Agnieszka Katarzyna Cianciara, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-01-14].
  2. a b Dr Agnieszka K. Cianciara [online], politic.edu.pl, wrzesień 2016 [dostęp 2021-12-01] (ang.).
  3. a b Dr hab. Agnieszka K. Cianciara [online], Instytut Studiów Politycznych PAN [dostęp 2021-06-17] (pol.).
  4. Agnieszka Cianciara [online], Agnieszka Cianciara [dostęp 2021-06-17] (ang.).
  5. Zakład Badań Organizacji Międzynarodowych i Bezpieczeństwa Globalnego [online], Instytut Studiów Politycznych PAN [dostęp 2021-06-17] (pol.).
  6. Agnieszka Cianciara, Zorganizowany populizm wobec integracji europejskiej Casus Austrii,Belgii i Francji [online], Prace – Katalog – Uniwersytet Warszawski – APD, 2005 [dostęp 2021-12-01].
  7. Polski lobbing gospodarczy w Unii Europejskiej 2004-2010. Perspektywa neoinstytucjonalna [online], Wydawnictwo ISP PAN [dostęp 2021-06-17] (pol.).
  8. Partnerstwo Wschodnie 2009-2014. Geneza, funkcjonowanie, uwarunkowania [online], Wydawnictwo ISP PAN [dostęp 2021-06-17] (pol.).
  9. Agnieszka K. Cianciara, ‘Europeanization’ as a legitimation strategy of political parties: the cases of Ukraine and Georgia, „Southeast European and Black Sea Studies”, 16 (3), 2016, s. 391–411, DOI10.1080/14683857.2016.1201984, ISSN 1468-3857 [dostęp 2021-06-17].
  10. Europejska Polityka Sąsiedztwa w perspektywie konstruktywizmu [online], Wydawnictwo ISP PAN [dostęp 2021-06-17] (pol.).
  11. Agnieszka K. Cianciara, Stability, security, democracy: explaining shifts in the narrative of the European Neighbourhood Policy, „Journal of European Integration”, 39 (1), 2017, s. 49–62, DOI10.1080/07036337.2016.1256397, ISSN 0703-6337 [dostęp 2021-06-17].
  12. The Politics of the European Neighbourhood Policy [online], Routledge & CRC Press [dostęp 2021-06-17] (ang.).
  13. Differentiation, Brexit and EU-Turkey relations, Routledge, 15 listopada 2019, DOI10.4324/9780429026959-11/differentiation-brexit-eu-turkey-relations-agnieszka-cianciara-adam-szymański, ISBN 978-0-429-02695-9 [dostęp 2021-06-17] (ang.).
  14. Agnieszka K. Cianciara, Adam Szymański, Differentiated integration: towards a new model of European Union–Turkey relations?, „Turkish Studies”, 21 (2), 2020, s. 254–273, DOI10.1080/14683849.2019.1618190, ISSN 1468-3849 [dostęp 2021-06-17].
  15. Asymmetric bilateralism and the struggle over status in the EU field of power, Routledge, 19 marca 2021, DOI10.4324/9781003046622-5/asymmetric-bilateralism-struggle-status-eu-field-power-agnieszka-cianciara, ISBN 978-1-003-04662-2 [dostęp 2021-06-17] (ang.).
  16. Agnieszka K. Cianciara, Between EU’s aspiring saint and disillusioned rebel: hegemonic narrative and counter-narrative production in Poland, „Journal of Contemporary European Studies”, 0 (0), 2021, s. 1–13, DOI10.1080/14782804.2021.1877121, ISSN 1478-2804 [dostęp 2021-06-17].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Agnieszka Cianciara [online], Agnieszka Cianciara [dostęp 2021-12-01] (ang.).