Agnieszka Soin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Agnieszka Soin
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 lutego 1977
Szczytno

Zawód, zajęcie

polityk, menedżer, doradca

Alma Mater

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Stanowisko

posłanka na Sejm VIII, IX i X kadencji (od 2019)

Partia

Prawo i Sprawiedliwość

Multimedia w Wikimedia Commons

Agnieszka Anna Soin z domu Miller (ur. 9 lutego 1977 w Szczytnie[1]) – polska menedżer, polityk i samorządowiec, posłanka na Sejm VIII, IX i X kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 2002 ukończyła studia na Wydziale Administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Została także absolwentką studiów podyplomowych w zakresie: BHP (Politechnika Warszawska, 2005), prawa pracy (Akademia Leona Koźmińskiego, 2007), public relations i komunikacji oraz doradztwa zawodowego (Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, 2008). Uzyskała również akredytację Aspley Business School of London, EMBA w Wyższej Szkole Menedżerskiej[1]. W latach 90. pracowała w Stowarzyszeniu Rzemieślników, m.in. jako wydawca biuletynu. Przez 15 lat pracowała jako doradca personalny i zawodowy. Została prezesem w spółce prawa handlowego Profas, zajmującej się pośrednictwem pracy[2]. Była również fundatorem i członkiem rady Fundacji Wspierania Inicjatyw Społecznych[3][4].

Działała w młodzieżówce Stowarzyszenia Polskich Chrześcijańskich Demokratów[3] oraz w Prawicy Rzeczypospolitej, w której radzie naczelnej zasiadła w 2014[4]. W wyborach samorządowych w tym samym roku z listy PiS z powodzeniem kandydowała na radną Warszawy[5]. Pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Komisji Infrastruktury i Inwestycji[3].

Bezskutecznie kandydowała w wyborach parlamentarnych w 2015 z listy PiS w okręgu nr 3 (Wrocław), zdobywając 3537 głosów i zajmując czwarte niemandatowe miejsce[6]. Później odeszła z Prawicy Rzeczypospolitej i przystąpiła do Prawa i Sprawiedliwości. W wyborach samorządowych w 2018 została wybrana na radną warszawskiej dzielnicy Śródmieście[7].

W czerwcu 2019 weszła w skład Sejmu VIII kadencji, zastąpiła w nim wybraną do Europarlamentu Beatę Kempę (po uprzedniej odmowie przyjęcia mandatu poselskiego przez trzy kolejne osoby z listy PiS: starostę oławskiego Zdzisława Brezdenia, radną wojewódzką Małgorzatę Calińską-Mayer i przewodniczącego sejmiku dolnośląskiego Andrzeja Jarocha). 12 czerwca 2019 złożyła ślubowanie poselskie[8]. W wyborach w tym samym roku z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję, otrzymując 14 716 głosów[9]. W 2023 została wybrana do Sejmu X kadencji z wynikiem 18 645 głosów[10]. W 2024 z ramienia PiS wystartowała w wyborach do Parlamentu Europejskiego z okręgu nr 12[11].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Mężatka, ma dwoje dzieci[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2019-06-18].
  2. ↑ Agnieszka Soin. mamprawowiedziec.pl. [dostęp 2019-10-20].
  3. ↑ a b c d Agnieszka Soin. warszawskipis.pl. [dostęp 2019-06-13].
  4. ↑ a b Agnieszka Soin. Facebook. [dostęp 2019-06-18].
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2019-06-12].
  6. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2019-06-12].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2019-06-12].
  8. ↑ Andrzej Zwoliński: Wiemy już kto zastąpi Beatę Kempę w Sejmie. Po trzech odmowach fotel przy Wiejskiej zajmie ostatecznie radna z Warszawy. gazetawroclawska.pl, 12 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-12].
  9. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-20].
  10. ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-19].
  11. ↑ Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-05-01].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Agnieszka_Soin&oldid=73677751”