Przejdź do zawartości

Ahirbudhnjasanhita

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ahirbudhnjasanhita (trl. Ahirbudhnyasamhitā, ang. Ahirbudhnya Samhita) – dzieło hinduistyczne, tantra wisznuicka. Przynależy do wisznuizmu tantrycznego nurtu pańćaratra.

Ahirbudhnjasanhita pochodzi z Kaszmiru. Powstała przed X wiekiem, możliwe datowanie to nawet IV wiek. Treść tej sanhity stanowi dialog prowadzony pomiędzy Ahirbudhnją a Naradą[1]. Dzieło zawiera opisy wielorękich form Wisznu[2]. W dziedzinie filozofii indyjskiej, wyróżniają go opisy procesu ewolucji istnienia[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tantry. W: Klaus Mylius: Historia literatury staroindyjskiej. Leon Żylicz (tłum.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2004, s. 131-132, seria: Literatury orientalne. ISBN 83-88938-68-1.
  2. Rozdział szósty. Rozwój sekt. W: J.L. Brockington: Święta nić hinduizmu. Hinduizm w jego ciągłości i różnorodności. Józef Marzęcki (tłum.). Wyd. 1. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990, s. 129. ISBN 83-211-1143-2.
  3. Rozdział szósty. Rozwój sekt. W: J.L. Brockington: Święta nić hinduizmu. Hinduizm w jego ciągłości i różnorodności. Józef Marzęcki (tłum.). Wyd. 1. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990, s. 130. ISBN 83-211-1143-2.

Literatura przedmiotu[edytuj | edytuj kod]