Akefaliczny wers

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wers akefaliczny – wers, w którym brakuje pierwszej nieakcentowanej sylaby przewidzianej przez wzorzec rytmiczny[1]. Akefaliczne jamby upodabniają się do trochejów, a akefaliczne anapesty do amfibrachów. W wierszu polskim akefaleksa, zaznaczana (), zachodzi bardzo rzadko[2], jest ona natomiast powszechna w angielskich anapestach[3], co można łatwo zaobserwować w limerykach, które w praktyce realizują schemat:

()sSssSssS(s)
()sSssSssS(s)
ssSssS
ssSssS
ssSssSssS(s)

W ten sposób zbudowany jest następujący, anonimowy limeryk:

There was a young lady of Riga
who went for a ride on a tiger.
They came back from the ride
with the lady inside
and a smile on the face of the tiger.

Grecki przymiotnik akefaliczny, od którego wywodzi się omawiany termin, znaczy "bezgłowy".

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Aleksandra Okopień-Sławińska, Akefaliczne metrum, [w:] Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Słownik terminów literackich, Wrocław 2002.
  2. Wiktor J. Darasz, Hipometria i hipermetria, Język Polski, 3/2001, s. 190.
  3. Wiktor Jarosław Darasz, Mały przewodnik po wierszu polskim, Kraków 2003, s. 96.