Przejdź do zawartości

Alejandro Albarracín

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alejandro Albarracín
Imię i nazwisko

Alejandro Albarracín Mateos

Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1982
Jerez de la Frontera

Zawód

aktor, model

Lata aktywności

od 1984

Strona internetowa

Alejandro Albarracín Mateos[1] (ur. 29 grudnia 1982 w Jerez de la Frontera w prowincji Kadyks) – hiszpański aktor filmowy[2], telewizyjny[3] i teatralny[4], także model[5]. Grał w przedstawieniach, m.in.: Anioły w Ameryce czy Świętoszek[6][7].

Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • 2002: Periodistas jako Álvaro (w młodości)
  • 2006: Al filo de la ley jako Pastillero
  • 2006: Mesa para cinco jako Jaime
  • 2006: Paco i jego ludzie jako Perico
  • 2007: Hospital Central jako Borja
  • 2007: Amar en tiempos revueltos jako Yuste
  • 2007-2008: Rocío, casi madre jako Daniel Rivas
  • 2010: La piel azul jako Luis
  • 2010: Hay alguien ahí jako Eloy
  • 2010–2011: Gavilanes jako Frank Reyes
  • 2011: 11-M, para que nadie lo olvide jako jedna z ofiar
  • 2011-2014: Tierra de lobos jako Álvaro
  • 2013-2014: Prawdziwa historia rodu Borgiów jako Alfonso Di Calabria
  • 2017: La princesa Paca jako Antonio Machado

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Personalidade: Alejandro Albarracín (Espanha). InterFilmes.com. [dostęp 2018-05-13]. (port.).
  2. Artista: Alejandro Albarracín (29 de dezembro de 1982). Filmow.com. [dostęp 2018-05-13]. (port.).
  3. Alejandro Albarracín. Listal. [dostęp 2018-05-13]. (ang.).
  4. Angel Caballero (2015-07-07): Alejandro Albarracín: “Para disfrutar de la interpretación, tienes que buscar lo auténtico que hay en ti”. AlgoPasaCom. [dostęp 2018-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-13)]. (hiszp.).
  5. Shangay Magazine: Alejandro Albarracín. Fran Larrañaga. [dostęp 2018-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-13)]. (hiszp.).
  6. Tartufo: hipócrita o embaucador. Libertad Digital. [dostęp 2018-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-13)]. (hiszp.).
  7. Judit Gayán (2017-08-29): Crítica: “Tartufo, el impostor”,una manera distinta de mostrar un clásico. Citeyoco. [dostęp 2018-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-13)]. (hiszp.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]