Aleksander Łubieński (dyplomata)

Aleksander Łubieński
Data i miejsce urodzenia	6 sierpnia 1894 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	26 lutego 1951 ; RPA
	Zastępca dyrektora Protokołu Dyplomatycznego MSZ
Okres	od 1935; do 1939
Poprzednik	Rajnold Przeździecki
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksander Jan Marian Łubieński h. Pomian (ur. 6 sierpnia 1894 w Warszawie, zm. 26 lutego 1951 w Południowej Afryce) – hrabia, major dyplomowany, dyplomata^[1]^[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Władysława (1866–1919) i Leonii Goldstand (ur. 1874)^[3]. Ukończył Gimnazjum Filologiczne w Warszawie, Szkołę Nauk Politycznych w Paryżu i Wyższą Szkołę Wojskową w Warszawie, po czym wstąpił do armii rosyjskiej, w której służył w latach 1915–1917, po czym wystąpił do I Korpusu Polskiego w Rosji, a wraz z nim do tworzonego Wojska Polskiego. W latach 1923–1925 piastował stanowisko attaché wojskowego w Finlandii, w latach 1929–1933 zastępcy attaché wojskowego we Francji. 1 stycznia 1933 odkomenderowany z Ministerstwa Spraw Wojskowych do Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Od 1 lipca 1933 radca ministerialny, od 1 lutego 1934 kierownik referatu, od 1 sierpnia 1935 zastępca dyrektora, od 1 stycznia 1939 p.o. dyrektora protokołu dyplomatycznego MSZ^[4]^[5].

Od 11 stycznia 1926 był mężem Haliny z Wisłockich (1899–1966)^[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Walecznych (dwukrotnie)^[1]
Złoty Krzyż Zasługi^[1]
Medal Niepodległości (25 lipca 1933)^[6]^[1]
Srebrny Krzyż Zasługi (2 marca 1925)^[7]^[1]
Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej^[1]
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[1]
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[1]
Brązowy Medal za Długoletnią Służbę^[4]
Krzyż Wielki Orderu Korony Rumunii (Rumunia)^[4]
Wielki Oficer Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Włochy)^[4]
Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii (Rumunia)^[4]
Wielki Oficer Orderu Słońca (Afganistan)^[4]
Orderu Gwiazdy Białej II klasy (Estonia)^[8]
Krzyż Komandorski 1. klasy Orderu Wazów (Szwecja)^[4]^[9]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi (Austria)^[1]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi (Węgry)^[1]
Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Orła (Estonia)^[1]
Krzyż Komandorski Orderu Sławy (Tunezja)^[1]^[10]
Krzyż Oficerski Orderu Korony Rumunii (Rumunia, 1929)^[11]
Krzyż Oficerski Orderu Gwiazdy Rumunii (Rumunia)^[4]
Krzyż Oficerski Orderu Lwa Białego (Czechosłowacja)^[1]
Krzyż Oficerski Orderu Świętego Sawy (Jugosławia)^[1]
Krzyż Oficerski Orderu Legii Honorowej (Francja)^[1]
Krzyż Oficerski Orderu Białej Róży Finlandii (Finlandia)^[1]
Krzyż Oficerski Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa)^[1]
Krzyż Kawalerski Orderu Świętego Sawy (Jugosławia, 1929)^[12]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q Czy wiesz kto to jest?. Stanisław Łoza (red.). Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 445.
↑ W 50-lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie (uzupełnienia i poprawki do księgi wydanej w 1969). Londyn: Nakł. Oficerów Dyplomowanych na Obczyźnie, 1972.
↑ ^a ^b Aleksander Jan Marian Łubieński z Łubnej h. Pomian [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2022-09-02] .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939. Warszawa: Stowarzyszenie „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1939, s. 213. [dostęp 2023-03-02].
↑ Józef Łaptos: Dyplomaci II RP w świetle raportów Quai d’Orsay. Warszawa: PAX, 1993, s. 280.
↑ M.P. z 1933 r. nr 171, poz. 208 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ M.P. z 1925 r. nr 62, poz. 234 „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej przy zawieraniu umów międzynarodowych”.
↑ Zezwolenie na przyjęcie odznaczeń cudzoziemskich. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 1, s. 19, 1939.
↑ Zezwolenie na przyjęcie odznaczeń cudzoziemskich. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 3, s. 44, 1938.
↑ Dziennik Personalny MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 238.
↑ Dziennik Personalny MSWojsk Nr 12/1929, s. 237.
↑ Dziennik Personalny MSWojsk Nr 19/1929, s. 361.

[sl-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q Czy wiesz kto to jest?. Stanisław Łoza (red.). Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 445.

[2] W 50-lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie (uzupełnienia i poprawki do księgi wydanej w 1969). Londyn: Nakł. Oficerów Dyplomowanych na Obczyźnie, 1972.

[:0-3] Aleksander Jan Marian Łubieński z Łubnej h. Pomian [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2022-09-02] .

[:1-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939. Warszawa: Stowarzyszenie „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1939, s. 213. [dostęp 2023-03-02].

[5] Józef Łaptos: Dyplomaci II RP w świetle raportów Quai d’Orsay. Warszawa: PAX, 1993, s. 280.

[6] M.P. z 1933 r. nr 171, poz. 208 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[7] M.P. z 1925 r. nr 62, poz. 234 „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej przy zawieraniu umów międzynarodowych”.

[8] Zezwolenie na przyjęcie odznaczeń cudzoziemskich. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 1, s. 19, 1939.

[9] Zezwolenie na przyjęcie odznaczeń cudzoziemskich. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 3, s. 44, 1938.

[10] Dziennik Personalny MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 238.

[dp31-11] Dziennik Personalny MSWojsk Nr 12/1929, s. 237.

[dp29-12] Dziennik Personalny MSWojsk Nr 19/1929, s. 361.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]