Aleksander Madejski
 plutonowy kawalerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 grudnia 1895 lub 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 maja 1966 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1919–1921 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Aleksander Madejski (ur. 13 grudnia 1895 lub 1896 w Wymysłowie, zm. 5 maja 1966 w Kunowie) – plutonowy kawalerii Wojska Polskiego. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Stanisława i Marianny z d. Wykrota[1]. Ukończył 3 klasy szkoły powszechnej. Pracował na budowach jako cieśla.
Działał w POW w Ostrowcu. Od sierpnia 1919 w szeregach odrodzonego Wojska Polskiego z którym walczył na froncie wojny polsko-bolszewickiej w składzie 14 pułku ułanów. Trzykrotnie ranny.
Szczególnie odznaczył się w walce pod Mychajłówką, gdzie „będąc rannym z rkm wstrzymywał napór bolszewików strzelając, aż jego szwadron wycofał się ze wsi. Wówczas dosiadł konia i przyłączył się do szwadronu, gdzie stracił przytomność z upływu krwi”[1]. Za tę postawę został odznaczony Orderem Virtuti Militari.
Zwolniony z wojska w 1921. Później pracował m.in. jako gajowy, pracownik huty, pracownik PKP, majster stolarski. Na emeryturze od 1956. Zmarł w Kunowie i tam też został pochowany.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Żonaty z Wiktorią z d. Gęsior. Mieli pięcioro dzieci[1]
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Polak (red.) 1993 ↓, s. 126.
- ↑ Czaykowski 1928 ↓, s. 39.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Witold Czaykowski: Zarys historii wojennej 14-go pułku Ułanów Jazłowieckich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.