Aleksander Marczewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Marczewski
Imię i nazwisko

Aleksander Franciszek Marczewski

Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1911
Irządze

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

10 stycznia 1981
Worcester

Instrumenty

organy

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent, organista

Aleksander Franciszek Marczewski[1] (ur. 21 czerwca 1911 w Irządzach[1][2][3], zm. 10 stycznia 1981 w Worcester w stanie Massachusetts[3]) – polski kompozytor, dyrygent i organista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1933–1934 uczył się w Konserwatorium Krakowskim[1][3]. Od 1935 do 1937 roku studiował w Konserwatorium Warszawskim u Stanisława Kazury, Kazimierza Sikorskiego oraz Waleriana Bierdiajewa[1][2][3]. W latach 1935–1939 działał jako dyrygent chórów, organista i pedagog, początkowo w Kielcach, następnie w Jędrzejowie[1][3]. W latach 1947–1949 odbył uzupełniające studia dyrygenckie u Waleriana Bierdiajewa w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie[1][2][3]. W 1952 roku przez krótki czas był dyrygentem Wojewódzkiej Orkiestry Symfonicznej w Kielcach, następnie od 1953 roku prowadził założoną przez siebie Robotniczą Orkiestrę Symfoniczną w Radomiu[3]. Wykładał także w radomskiej Państwowej Szkole Muzycznej[1][2]. Otrzymał nagrodę wojewody kieleckiego (1956) i nagrodę miasta Radomia (1959)[3].

W 1965 roku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie osiadł w Scranton w stanie Pensylwania[3]. Pełnił funkcję organisty i dyrygenta chórów w polskich kościołach w stanach Pensylwania i Nowy Jork[3]. Od 1968 roku mieszkał w Worcester w stanie Massachusetts[3]. Publikował artykuły o polskiej muzyce współczesnej w prasie polonijnej[3]. Utrzymywał stały kontakt z ojczyzną, w 1970 roku napisał kantatę Miasteczko z okazji 700. rocznicy założenia Jędrzejowa[3].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Dorobek kompozytorski Marczewskiego jest niewielki, obejmuje głównie utwory przeznaczone na chór[3]. Tworzył w idiomie neoromantycznym, w tradycyjnym stylu, nie ulegając wpływom awangardy muzycznej[3].

Ważniejsze kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][3])

Utwory orkiestrowe

  • 2 symfonie (I D-dur 1960, II „Kosmos” na chór i orkiestrę 1968)
  • Uwertura szkolna c-moll (1937)
  • Kujawiak charakterystyczny na orkiestrę kameralną (1943)
  • Idylla wiejska na orkiestrę kameralną (1945)
  • Wariacje symfoniczne (1950)
  • Uwertura radomska (1954)
  • Szkice symfoniczne (1956)
  • Suita ludowa (1957)
  • Obrazki wiejskie (1957)
  • Impresje ludowe (1961)

Utwory kameralne

  • Elegia i andante na 2 skrzypiec, altówkę i wiolonczelę (1943)
  • Fuga na 2 skrzypiec, altówkę i wiolonczelę (1943)
  • Kaskada dźwięków na skrzypce i fortepian (1956)
  • Miniatury na zespół kameralny (1964)

Utwory fortepianowe

  • 6 nokturnów (1940)
  • Barkarola (1945)
  • Obrazki z Nowego Świata (1965)

Utwory organowe

  • Wariacje a-moll (1936)
  • 2 fugi (1936)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Wstęp do sonetów wojennych na chór i orkiestrę (1935)
  • Kantata żałobna ku czci żołnierzy poległych na chór i orkiestrę (1937)
  • 3 Msze na chór i organy (1947)
  • 2 Msze na chór i organy (1940)
  • Suita kielecka na chór i orkiestrę (1960)
  • kantata Miasteczko na chór i fortepian (1970)

Opera

  • Daniel (1944)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Słownik muzyków polskich. T. 2. M–Z. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1964, s. 21.
  2. a b c d Podręczna encyklopedia muzyki kościelnej. opr. ks. Gerard Mizgalski. Poznań-Warszawa-Lublin: Księgarnia św. Wojciecha, 1959, s. 254–255.
  3. a b c d e f g h i j k l m n o p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 81–82. ISBN 83-224-0656-8.