Aleksander Morrison
herb Muryson | |
Data śmierci |
po 1676 |
---|---|
Rodzice |
Jan |
Małżeństwo |
Aleksandra z Żabokrzyckich |
Dzieci |
Aleksander, Franciszek, Stanisław i Jan |
Wojny i bitwy |
Aleksander Morrison (Muryson, Mirisson) herbu Muryson (zm.po 1676) – kapitan piechoty armii koronnej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził ze szkockiej rodziny szlacheckiej Morison de Manners[1], osiadłej na Litwie w 1655, był synem Jana i Agnieszki Bisset.
W 1660 zaciągnął się do regimentu piechoty Michała Kazimierza Radziwiłła, w jednostce tej jego starszy brat Wilhelm był chorążym.
Od wiosny 1673 bracia Morrisonowie służyli w regimencie piechoty wojewody bełskiego Konstantego Wiśniowieckiego, Aleksander pełnił funkcję regiments–kwatermistrza. Brał udział w kampanii chocimskiej, jesienią 1673.
W 1676 podczas sejmu koronacyjnego Jana III Sobieskiego, na wniosek hetmana Dymitra Wiśniowieckiego za zasługi wojenne bracia Aleksander i Wilhelm Morrisonowie, kapitanowie piechoty armii koronnej otrzymali indygenat i herb[2],.
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
W 1680 poślubił Aleksandrę Żabokrzycką cześnikównę bracławską, z tego związku synowie:
- Aleksander,
- Franciszek
- Stanisław
- Jan – pisarz grodzki, miecznik nowogrodzki i bracławski[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Juliusz Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich, Cz. 2, s.220
- ↑ Marek Wagner, Słownik Biograficzny oficerów polskich drugiej połowy XVII wieku, tom I, Oświęcim 2013, str.192
- ↑ Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, tom XI, s.281
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Wagner, Słownik Biograficzny oficerów polskich drugiej połowy XVII wieku, tom I, Oświęcim 2013, str.192
- Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, tom XI, s.281