Aleksander Nowosielski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Nowosielski
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1893
Buczacz

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Dowództwa 12 Dywizji Piechoty
42 Pułk Piechoty
44 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii (republ.)

Aleksander Erazm Nowosielski[1] (ur. 23 grudnia 1893 w Buczaczu, zm. ?) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 23 grudnia 1893 w Buczaczu jako syn Michała[2]. Będąc oficerem Dowództwa 12 Dywizji Piechoty, w stopniu porucznika, został odznaczony Orderem Virtuti Militari[3]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1585. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych piechoty. W tym czasie, jako oficer rezerwy 42 Pułku Piechoty zatrzymany w służbie czynnej był przydzielony do Oddziału III Sztabu Generalnego[4]. W tym samym roku został przemianowany na oficera zawodowego w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 lipca 1919 i 29. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Pełnił służbę w macierzystym 42 pp w Białymstoku[5][6]. W latach 1932–1934 pełnił służbę w Biurze Ogólno-Organizacyjnym Ministerstwa Spraw Wojskowych[7][8], a następnie w Departamencie Dowodzenia Ogólnego Ministerstwa Spraw Wojskowych[9]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 5. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. W marcu 1939 pełnił służbę w 44 Pułku Piechoty w Równem na stanowisku dowódcy II batalionu[11]. Na tym stanowisku walczył w kampanii wrześniowej[a]. Dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu II C Woldenberg[15].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ludwik Głowacki i Piotr Bieliński na stanowisku dowódcy II/44 pp wymienili mjr. Piotra Władysława Nowosielskiego, gdy faktycznie Piotr Władysław Nowosielski w 1939 był kapitanem i oficerem 45 pp[12][13][14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 2 kwietnia 1921 roku, s. 609, tu jako Aleksander Sas-Nowosielski.
  2. ↑ Aleksander Erazm Nowosielski (Sas-Nowosielski) [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-12-12].
  3. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 2 kwietnia 1921 roku, s. 609.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 249, 484.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 229, 365.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 58, 200.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 47, 430.
  8. ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 43.
  9. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 41.
  10. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 26.
  11. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 601.
  12. ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 345.
  13. ↑ Bieliński 2010 ↓, s. 55.
  14. ↑ Bieliński 2017 ↓, s. 68.
  15. ↑ Straty ↓.
  16. ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 229.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 13 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  18. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  19. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 47.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksander_Nowosielski&oldid=69016138”