Aleksander Zaleski (oficer)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Zaleski
kapitan artylerii kapitan artylerii
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1895
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1975
Londyn

Przebieg służby
Siły zbrojne

C. K. Armia
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

5 Pułk Artylerii Polowej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wojskowy Karola
Herb
Herb Zaleski
Hrabia Zaleski z Otoka h. Dołęga

Aleksander Filip Józef Zaleski[a] herbu Dołęga[1] (ur. 15 kwietnia 1895 w Wiedniu, zm. 11 lutego 1975 w Londynie) – hrabia, kapitan artylerii Wojska Polskiego, ziemianin.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Aleksander Zaleski urodził się 15 kwietnia 1895 w Wiedniu[2]. Był wnukiem Filipa Zaleskiego oraz synem hrabiego Wacława Zaleskiego herbu Dołęga i Heleny hr. Mycielskiej z Mycielina herbu Dołęga[3]. W latach 1914–1917 studiował ekonomię na Uniwersytecie we Fryburgu.

Brał udział w I wojnie światowej[2]. W C. K. Armii został mianowany porucznikiem w rezerwie artylerii fortecznej z dniem 1 grudnia 1917[4]. W 1918 był przydzielony do batalionu artylerii fortecznej nr 9[5].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Jako oficer łącznikowy naczelnego dowództwa Wojska Polskiego przy sztabie marszałka Focha został awansowany na stopień porucznika rezerwy artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku[6][7][8]. W latach 20. był oficerem rezerwowym 5 Pułk Artylerii Polowej we Lwowie[9][10]. W 1934 r. jako oficer rezerwy był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VI jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Komendy Regionu Uzupełnień Lwów Miasto[11].

W okresie II Rzeczypospolitej był dyrektorem Ziemskiego Towarzystwa Kredytowego we Lwowie[2]. Był ostatnim właścicielem Ostapia[12][13] oraz Karolówki i prowadzonych tam specjalistycznych gospodarstw rolnych o łącznej pow. 1900 ha[14].

Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany przez sowietów, wywieziony w głąb ZSRR i osadzony w łagrach[2]. Później był oficerem Polskich Sił Zbrojnych, awansowany na stopień kapitana artylerii[2].

Po wojnie żył na emigracji w Wielkiej Brytanii[2]. Zmarł 11 lutego 1975 w Londynie[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Alexander Graf Zaleski”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ M.J. Minakowski, Aleksander Filip Józef hr. Zaleski z Otoka h. Dołęga [online].
  2. ↑ a b c d e f g h i Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 28, s. 95, Czerwiec 1975. Koło Lwowian w Londynie. 
  3. ↑ Aleksander Filip Józef hr. Zaleski z Otoka h. Dołęga. sejm-wielki.pl. [dostęp 2018-11-02].
  4. ↑ Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 1358.
  5. ↑ a b Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 1408.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 850.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 775.
  8. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 48.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 724.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 647.
  11. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 275, 964.
  12. ↑ Almanach. Polska Towarzyska. Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze Editions Woreyd, 1926, s. 343.
  13. ↑ Ziemianie z woj Tarnopolskiego. Lata około 1928-1932. brozbar.cieplowizja.pl. [dostęp 2018-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-21)].
  14. ↑ Sprawozdanie z prac i działalności rolniczych kół doświadczalnych Małopolskiego Towarzystwa Rolniczego we Lwowie. Wyniki doświadczeń polowych przeprowadzonych na terenie Małopolski Wschodniej za rok 1933. Puławy: 1935, s. 103.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksander_Zaleski_(oficer)&oldid=72867880”