Aleksandr Weprik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Weprik
Imię i nazwisko

Aleksandr Moisiejewicz Weprik

Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1899
Bałta

Pochodzenie

żydowskie

Data i miejsce śmierci

13 października 1958
Moskwa

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Aleksandr Moisiejewicz Weprik (ros. Александр Моисеевич Веприк; ur. 11 czerwca?/23 czerwca 1899 w Bałcie, zm. 13 października 1958 w Moskwie[1][2]) – rosyjski kompozytor pochodzenia żydowskiego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do szkoły w Warszawie[1], następnie uczył się gry na fortepianie u Karla Wendlinga w konserwatorium w Lipsku[1][2]. W latach 1914–1920 studiował w Konserwatorium Petersburskim u Aleksandra Żytomirskiego (kompozycja) i Nikołaja Dubasowa (fortepian)[1]. Od 1920 do 1923 roku był uczniem Nikołaja Miaskowskiego w Konserwatorium Moskiewskim[1][2]. W latach 1923–1942 uczył w Konserwatorium Moskiewskim orkiestracji[1][2], w 1930 roku otrzymał tytuł profesora, a w 1938 roku został kierownikiem katedry[1]. Prowadził działalność popularyzatorską i uczestniczył w reformie życia muzycznego w Rosji[1]. W latach 1942–1943 pracował w konserwatoriach w Saratowie i Swierdłowsku[1]. W 1943 roku wrócił do pracy w Konserwatorium Moskiewskim[1]. W latach 1950–1954 był więźniem gułagu[1].

Był członkiem redakcji czasopism „Melos” (1917–1918) i „Muzykalnoje obrazowanije” (1925–1929)[1]. W 1927 roku odbył podróż do Austrii, Niemiec i Francji, w trakcie której spotkał się z Arnoldem Schönbergiem, Paulem Hindemithem, Maurice’em Ravelem i Arthurem Honeggerem[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Był reprezentantem żydowskiej szkoły narodowej w muzyce[1]. Typową dla muzyki żydowskiej emocjonalność oraz elementy zdobnicze o charakterze orientalnym łączył z obfitym czerpaniem z tradycji rosyjskiego romantyzmu, rosyjskiej i ukraińskiej muzyki ludowej, muzyki kirgiskiej oraz elementami modernizmu[1].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych)[1][2]

Utwory orkiestrowe

  • 2 symfonie (I 1931, II 1938)
  • Gieroiczeskaja poema (1921)
  • 5 malenkich pjes (1930, zrewid. 1957)
  • Traurnaja piesnia (1932)
  • Piesnia likowanija (1935)
  • Simfonietta (1948)
  • Liriczeskaja poema (1948, wersja zrewid. pt. Improwizacyja 1958)

Utwory kameralne

  • Suita na skrzypce i fortepian (1925)
  • Rapsodia na altówkę i fortepian (1926)

Utwory fortepianowe

  • Preludia (1915, 1916)
  • 3 sonaty (1922, 1924, 1925)
  • Dietskij albom (1930)
  • 10 kirgizskich piesen (1950)

Kantaty

  • Proklatije faszyzmu (1944)
  • Narod-gieroj (1955)

Opera

  • Toktoguł (1938, wyst. Frunze 1940)

Prace[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych)[1][2]

  • O mietodach priepodawanija instrumientowki (Moskwa 1931)
  • Traktowka instrumientow orkiestra (Moskwa 1948)
  • Oczerki po woprosam orkiestrowych stilej (Moskwa 1961)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 12. Część biograficzna w–ż. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2012, s. 132–133. ISBN 978-83-224-0935-0.
  2. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3769–3770. ISBN 0-02-865571-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]