Alexander Boscovich

Alexander Boscovich
	; Alexander Boscovich (z lewej) i Mordecai Seter, lata 40. XX wieku
Imię i nazwisko	Alexander Urijah Boscovich
Data i miejsce urodzenia	16 sierpnia 1907 ; Kluż
Pochodzenie	żydowskie
Data i miejsce śmierci	5 listopada 1964 ; Tel-Awiw
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor

Alexander Urijah Boscovich^[1] (także Boskovich^[2]^[3]; ur. 16 sierpnia 1907 w Klużu, zm. 5 listopada 1964 w Tel-Awiwie^[2]) – izraelski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kształcił się w Budapeszcie^[2]^[4], następnie w latach 1924–1929 studiował w Konserwatorium Wiedeńskim u Richarda Stöhra (kompozycja) i Victora Ebesteina (fortepian)^[1]. Później wyjechał do Paryża, gdzie studiował w École normale de musique de Paris u Paula Dukasa i Nadii Boulanger^[1], a także pobierał lekcje fortepianu u Alfreda Cortot^[4]. W latach 1930–1938 był dyrygentem opery w Klużu^[3]^[4]. W 1938 roku wyemigrował do Palestyny^[1]^[2]^[3]^[4].

W latach 1945–1964 wykładał w Akademii Muzycznej w Tel-Awiwie^[1]^[3]^[4]. Od 1955 do 1964 roku pracował jako krytyk muzyczny w czasopiśmie Ha-Arec^[1]^[3]. Był autorem prac naukowych na temat muzyki żydowskiej^[1]. Wspólnie z Herzlem Shmuelim przełożył na język hebrajski prace teoretyczne Paula Hindemitha^[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Tworzył w idiomie diatonicznej muzyki europejskiej, wzbogacając ją o elementy bliskowschodnie^[2]^[4]. Sięgał do elementów folkloru żydowskiego^[1]^[2]^[4], a także kabały i literatury chasydzkiej, stylizując melodykę i rytmikę oraz koloryt instrumentów^[1]. W latach 60. pod wpływem Pierre’a Bouleza zaczął eksperymentować z innowacjami dźwiękowymi^[1].

Skomponował m.in. suitę Złoty łańcuch (1937), Psalm na skrzypce i fortepian (1942, wersja zrewidowana 1957), Koncert skrzypcowy (1942, wersja zrewidowana 1944), Koncert obojowy (1943, wersja zrewidowana 1950), Suitę semicką na orkiestrę lub w wersjach na fortepian (1946, wersja zrewidowana 1950), Cantico di ma’aloth na orkiestrę (1960), kantatę Bat Israel na tenora, chór i orkiestrę do tekstów biblijnych i liturgii hebrajskiej Chajima Bialika (1961), Kina na wiolonczelę lub skrzypce i fortepian (1962), Concerto da camera na skrzypce i 10 instrumentów (1962), oratorium Ha’or haganuz (1964), Adayim na flet i orkiestrę (1964)^[1]^[2]^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 374. ISBN 83-224-0113-2.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 96. ISBN 0-674-37299-9.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 104. ISBN 978-0-19-957854-2.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 405. ISBN 0-02-865526-5.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 374. ISBN 83-224-0113-2.

[harvard-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 96. ISBN 0-674-37299-9.

[oxford-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 104. ISBN 978-0-19-957854-2.

[baker-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 405. ISBN 0-02-865526-5.

[1]

[2]

[3]

[4]