Alicja Perz-Szletyńska

Alicja Perz-Szeltyńska

Data i miejsce urodzenia	29 października 1932 Łódź
Data śmierci	1 maja 2015
Odznaczenia

Alicja Perz-Szletyńska z domu Perz, także Alicja Szletyńska (ur. 29 października 1932 w Łodzi, zm. 1 maja 2015) – podporucznik Wojska Polskiego w st. spoczynku, założycielka i dowódca Związku Białej Tarczy.

Życiorys

Jako uczennica II klasy liceum, jesienią 1949 założyła w XV Państwowym Gimnazjum i Liceum przy ul. Drewnowskiej w Łodzi organizację niepodległościową Związek Białej Tarczy, której została dowódcą. Zainspirowała ją do tego powieść Stanisława Piaseckiego o tym samym tytule. W ramach Związku redagowała i kolportowała ulotki antykomunistyczne i publikowała periodyk „Zarzewie”. W czerwcu 1950 aresztowano 14 członków organizacji. 27 listopada 1950 rozpoczęła się rozprawa przeciwko członkom organizacji przed Wojskowym Sądem Rejonowym w Łodzi, przed którym oświadczyła „To co robiłam uważam za słuszne”. Skazano ją na 12 lat więzienia – wyrok odbyła w Fordonie i Bojanowie, opuszczając więzienie 9 marca 1954 w związku z zachorowaniem na gruźlicę. Po uwolnieniu miała zakaz kontynuowania nauki i podejmowania pracy. Była inwigilowana i szykanowana do 1989 roku.

Była harcerką, działaczką Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego, działaczką i aktywną członkinią NSZZ „Solidarność”.

Życie prywatne

Alicja Perz-Szletyńska została żoną innego działacza ZBT – Andrzeja Szletyńskiego, syna Stefana Szletyńskiego zamordowanego w Katyniu.

Pochowana w części rzymskokatolickiej Starego Cmentarza w Łodzi.

Odznaczenia

• Medal za Wolność i Niepodległość,
• Krzyż Więźnia Politycznego,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Srebrny Medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”.