Alicja Zając

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alicja Zając
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1953
Wrocław

Zawód, zajęcie

polityk, działaczka społeczna

Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Stanowisko

senator VII, VIII, IX, X i XI kadencji (od 2010)

Partia

Prawo i Sprawiedliwość

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa PCK I stopnia Odznaka Honorowa PCK II stopnia
Multimedia w Wikimedia Commons

Alicja Maria Zając z domu Sołtys[1] (ur. 26 czerwca 1953 we Wrocławiu[1]) – polska polityk, działaczka społeczna i samorządowiec, senator VII, VIII, IX, X i XI kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła I Liceum Ogólnokształcące im. Króla Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle, a w 1977 studia z zakresu biologii na Uniwersytecie Wrocławskim. Do 1995 pracowała w różnych instytucjach z zakresu ochrony środowiska. Działa w Polskim Czerwonym Krzyżu, w 2005 została prezesem zarządu okręgowego PCK w Rzeszowie.

Była członkinią Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, kierowała sądem partyjnym tego ugrupowania. W wyborach w 2006 z listy Prawa i Sprawiedliwości uzyskała mandat radnej powiatu jasielskiego[2], następnie objęła funkcję przewodniczącej rady powiatu.

W 2010 po śmierci Stanisława Zająca, jej męża i senatora, w katastrofie lotniczej w Smoleńsku, została zgłoszona przez PiS jako kandydatka tej partii w wyborach uzupełniających do Senatu w okręgu krośnieńskim, rozpisanych na dzień 20 czerwca. Została jedyną zgłoszoną pretendentką do mandatu dotąd wykonywanego przez jej męża[3].

W wyborach otrzymała 269 928 głosów i uzyskała mandat senatora[4]. Ślubowanie złożyła 2 lipca 2010, w Senacie przystąpiła do Komisji Środowiska. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję w okręgu nr 57[5]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 startowała z listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu nr 9 w Rzeszowie i nie uzyskała mandatu eurodeputowanej, zdobywając 19 670 głosów[6]. W wyborach w 2015, 2019 i 2023 była natomiast ponownie wybierana do izby wyższej polskiego parlamentu[7][8][9].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 2004 odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi[10]. Uhonorowana także m.in. Odznaką Honorową Polskiego Czerwonego Krzyża I i II stopnia, Srebrną Odznaką honorową „Za Zasługi dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej” oraz Złotą (2014) i Srebrną (2007) Odznaką Honorową PZM[11].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Córka Józefa i Anny[1]. Wdowa po senatorze Stanisławie Zającu, zmarłym 10 kwietnia 2010 w katastrofie lotniczej w Smoleńsku. Ma dwoje dzieci: syna Wojciecha i córkę Agnieszkę[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2023-11-27].
  2. ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2015-08-09].
  3. ↑ Alicja Zając jedyną kandydatką na senatora. Do zdobycia mandatu wystarczy jej jeden głos. nowiny24.pl, 12 maja 2010. [dostęp 2015-08-09].
  4. ↑ Dz.U. z 2010 r. nr 113, poz. 747
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-08-09].
  6. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-08-09].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-26].
  8. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
  9. ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
  10. ↑ M.P. z 2005 r. nr 1, poz. 3
  11. ↑ Odznaczenia. jkmird.pl. [dostęp 2023-03-23].
  12. ↑ Stanisław Zając: Wspomnienia osób świeckich. Niezapomniane spotkania. W: Kapłan wielkiej odwagi. Jubileusz 60-lecia kapłaństwa księdza prałata Adama Sudoła. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2004, s. 218. ISBN 83-919305-6-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alicja_Zając&oldid=73413750”