Alois Schloder

Alois Schloder

Alois Schloder (1979)
Data i miejsce urodzenia	11 sierpnia 1947 Landshut
Obywatelstwo	Niemcy
Wzrost	182 cm
Pozycja	napastnik (prawoskrzydłowy)
Uchwyt	lewy
Kariera juniorska
Lata Klub 1960–1963 EV Landshut
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1963–1986 EV Landshut 1989 EHC Hamburg
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1966–1978 RFN 207 (88)
Dorobek medalowy
Reprezentacja RFN Igrzyska olimpijskie brąz Innsbruck 1976 hokej na lodzie
Odznaczenia

Alois Schloder (ur. 11 sierpnia 1947 w Landshut) – niemiecki hokeista grający na pozycji napastnika (prawoskrzydłowego), reprezentant kraju, olimpijczyk, ekspert telewizyjny.

Kariera

Alois Schloder w młodości grał w piłkę nożną, jednak w wieku 11 lat zaczął naśladować swojego starszego brata, Kurta (1943–2018), który był hokeistą. Karierę sportową rozpoczął w 1960 roku w juniorach EV Landshut, a ponieważ jeszcze nie potrafił dobrze jeździć na łyżwach, grał na pozycji bramkarza, jednak wolał zdobywać gole, w związku z czym pilnie ćwiczył jazdę na łyżwach i wkrótce przeniósł się na pozycję prawoskrzydłowego. Jeszcze w trakcie sezonu 1962/1963 wraz z Heinzem Zerresem dostał się do profesjonalnej drużyny klubu, której zawodnikiem był również brat Kurt, z którym awansował do Bundesligi.

Zdobył z klubem czterokrotnie mistrzostwo (1970, 1977, 1979, 1983) oraz trzykrotnie wicemistrzostwo Niemiec (1974, 1976, 1984), czterokrotnie zajął 3. miejsce w Bundeslidze (1967, 1968, 1973, 1977) oraz triumfował w Pucharze Niemiec 1968/1969 po wygranej rywalizacji w finale z SC Riessersee (2:1, 5:5). Był także w sezonie 1971/1972 królem strzelców (27 goli) oraz najlepszym punktującym (49 punktów) Bundesligi oraz w sezonie 1976/1977 został wybrany do Drużyny Gwiazd Bundesligi. Pierwszy pożegnalny mecz Schlodera miał miejsce 21 marca 1986 roku w Landshut z udziałem 7 000 widzów, a numer 15, z którym Schloder grał w klubie, został zastrzeżony. Łącznie w EV Landshut rozegrał 1085 meczów, w których zdobył 631 goli.

Wiosną 1989 wznowił karierę sportową, kiedy wraz z klubowym kolegą, Klausem Auhuberem został zawodnikiem występującego w Oberlidze EHC Hamburg, którego wówczas trenerem był przyjaciel Schlodera z dzieciństwa, Heinz Zerres, z którym awansował do 2. Bundesligi.

Łącznie w Bundeslidze, w fazie zasadniczej rozegrał 775 meczów, w których zdobył 933 punkty (488 goli, 445 asyst) oraz spędził 760 minut na ławce kar, natomiast w fazie play-off rozegrał 28 meczów, w których zdobył 22 punkty (10 goli, 12 asyst) oraz spędził 22 minuty na ławce kar, natomiast w Oberlidze rozegrał 11 meczów, w których zdobył 17 punktów (4 gole, 13 asyst) oraz spędził 10 minut na ławce kar.

Kariera reprezentacyjna

Alois Schloder w latach 1966–1978 w reprezentacji RFN rozegrał 207 meczów, w których zdobył 165 punktów (88 goli, 77 asyst) oraz spędził 174 minuty na ławce kar, a w latach 1971–1978 był jej kapitanem. Trzykrotnie uczestniczył na zimowych igrzyskach olimpijskich (1968, 1972, 1976). Na turnieju olimpijskim 1976 w Innsbrucku z reprezentacją RFN pod wodzą selekcjonera Xavera Unsinna zdobył pierwszy od 44 lat medal olimpijski – brązowy medal. W październiku tego samego roku za ten sukces wraz z innymi wraz z kolegami z reprezentacji RFN otrzymał z rąk ówczesnego kanclerza Niemiec, Helmuta Schmidta Srebrny Liść Laurowy.

Ponadto 12-krotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (1966 – awans do Grupy A, 1967 – spadek do Grupy B, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973 – spadek do Grupy B, 1974, 1975 – awans do Grupy A, 1976, 1977, 1978).

Z reprezentacji RFN odszedł po mistrzostwach świata 1978 w Pradze w wyniku nieporozumień z selekcjonerem Hansem Rampfem.

Afera dopingowa

Alois Schloder stał się „ofiarą dopingu” podczas turnieju olimpijskiego 1972 w Sapporo, gdyż ówczesny lekarz reprezentacji RFN przepisał mu zakazany preparat zawierający efedrynę RR+ z powodu jego niskiego ciśnienia krwi, a te pigułki były na olimpijskiej liście zakazanych środków dopingujących. Po uniewinnieniu zawodnika kilka tygodni później, półroczna dyskwalifikacja nałożona przez IIHF została zniesiona, w związku z czym Schloder w kwietniu 1972 roku wrócił do reprezentacji RFN na mistrzostwa świata 1972 w Pradze.

W listopadzie 2016 roku za pośrednictwem strony internetowej MKOl-u (Międzynarodowy Komitet Olimpijski) został w pełni zrehabilitowany. Chociaż został w pełni zrehabilitowany po turnieju olimpijskim 1972 w Sapporo, MKOl w dalszym ciągu publikował tą sprawę na swoim portalu bez ujawniania faktów.

Sukcesy

Zawodnicze

EV Landshut

• Mistrzostwo Niemiec: 1970, 1977, 1979, 1983
• Wicemistrzostwo Niemiec: 1974, 1976, 1984
• 3. miejsce w Bundeslidze: 1967, 1968, 1973, 1977
• Puchar Niemiec: 1969
• Awans do Bundesligi: 1963

Reprezentacyjne

• Brązowy medal zimowych igrzyska olimpijskich: 1976
• Awans do Grupy A mistrzostw świata: 1966, 1975

Indywidualne

• Król strzelców Bundesligi: 1972 (27 goli)
• Najlepszy punktujący Bundesligi: 1972 (49 punktów)
• Drużyna Gwiazd Bundesligi: 1977
• Drużyna Gwiazd Stulecia w Niemczech: 2000 (jako prawoskrzydłowy)
• Bawarska Nagroda Sportowa w kategorii Wyczynowi Sportowcy Plus: 2012
• Członek Galerii Sław Niemieckiego Hokeja na Lodzie: 2001
• Członek Galerii Sławy IIHF: 2005

Odznaczenia

• Srebrny Liść Laurowy: 1976

Po zakończeniu kariery

Alois Schloder (z prawej) z Klausem Auhuberem i Erichem Kühnhacklem, 2010 rok.

Alois Schloder jeszcze w trakcie kariery sportowej udzielał się jako ekspert telewizyjny. Podczas mistrzostw świata 1983 w Dortmundzie i Monachium był ekspertem dla stacji ZDF. Po zakończeniu kariery sportowej był ekspertem podczas transmisji meczów Bundesligi: w latach 1988–1990 dla stacji Sat.1, a w latach 1991–1997 dla stacji Premiere (od 1998 roku Sky Deutschland), a także turniejów olimpijskich 1988, 1998, 2002 oraz 2006 dla stacji ZDF.

W okresie od 1974 roku do przejścia na emeryturę w czerwcu 2007 roku pracował w urzędzie miasta Landshut, gdzie kierował działem sportowym powstałym z inicjatywy ówczesnego burmistrza, Josefa Deimera (CSU).

W latach 1990–2001 był organizatorem tradycyjnej drużyny w DEB (Deutsche Eishockey-Bund), a dochód (ok. 100 000 marek niemieckich) został przekazany na cele charytatywne.

W 2000 roku został wybrany do Drużyny Gwiazd Stulecia w Niemczech jako najlepszy prawoskrzydłowy, a w 2001 roku został wprowadzony do Galerii Sław Niemieckiego Hokeja na Lodzie w Augsburgu.

W 2003 roku wraz z 43 innymi osobami wziął udział w inicjatywie pn. „Ambasador Dolnej Bawarii”, regionalnego projektu marketingowego w Dolnej Bawarii.

W 2005 roku został wprowadzony do Galerii Sławy IIHF w Toronto, a w 2012 roku Alois Schloder otrzymał Bawarską Nagrodę Sportową w kategorii Wyczynowi Sportowcy Plus.

25 kwietnia 2018 roku z okazji 70. rocznicy powstania EV Landshut wraz z Helmutem Stixem opublikował 900-stronicową kronikę pt. „The Ice Hockey Chronicle”, obejmującą całą historię hokej na lodzie w Landshut od lat międzywojennych do sezonu 2016/2017 oraz kompleksowy przegląd zawodników, trenerów, wyników, tabel i doniesień medialnych o EV Landshut z ponad 1600 ilustracjami.

Życie prywatne

Wnuki Aloisa Schlodera, Bastian (ur. 1992) i Lukas Krämmerowie (ur. 1994) również są hokeistami.

Linki zewnętrzne

• Alois Schloder w bazie MKOl (ang.)

• Alois Schloder w bazie Rodi-db.de (niem.)
• Alois Schloder w bazie Olympedia.org (ang.)
• Alois Schloder w bazie Eurohockey.com (ang.)
• Alois Schloder w bazie Eliteprospects.com (ang.)
• Alois Schloder w bazie Sports-reference.com (ang.)
• Alois Schloder w bazie Olympiandatabase.com (ang.)
• Alois Schloder w bazie The Internet Hockey Database (ang.)