Alojzy Bujnicki
 herb Łabędź | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec |
Piotr Bujnicki |
| Żona |
Eleonora z Jeleńskich |
| Dzieci |
Nestor Bujnicki (1801-1858) |
| Odznaczenia | |
| |
Alojzy Bujnicki herbu Łabędź[a] (ur. 1764, zm. 14 lipca 1831 roku w Twierdzy Dyneburg)[1] - jeden z dowódców powstańczej siły zbrojnej w powiecie dziśnieńskim w czasie powstania listopadowego, zastępca Walentego Brochockiego[1].
Ojcem Alojzego był Piotr Bujnicki - sędzia ziemski połocki w latach 1771-1789[2]. Natomiast jego stryjecznym bratem był Kazimierz Bujnicki[3]. W latach 1791/92 Alojzy był deputatem witebskim do Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego[4][5]. Wziął udział w wojnie polsko-rosyjskej w obronie Konstytucji 3 maja. W stopniu rotmistrza dowodził ochotniczym oddziałem szlachty z okolic Połocka, włączonym pod Wilnem do wojska regularnego[6][7][8]. W późniejszych latach był marszałkiem szlachty powiatu dziśnieńskiego. W latach 1797-1830 w swojej posiadłości w Zaborzu koło Głębokiego organizował coroczne spotkania towarzyskie, których uwieńczeniem były amatorskie przedstawienia teatralne. Był nie tylko organizatorem teatru i wystawianych w nim spektakli (w których także występował), ale również dyrektorem tamtejszego Towarzystwa Dobroczynności[9]. Luminarzem zaborskiego teatru był jego kuzyn Jan Chodźko[10]. W 1812 roku, w czasie wojny Napoleona z Rosją, marszałek Bujnicki został mianowany podprefektem powiatu dziśnieńskirgo[11]. Urzędował w Głębokiem[12]. Odznaczony orderem św. Stanisława[13][3]. Był dziadzicem dóbf Bartoszewo, Hołubicze, Aloizberg, Woronowo i in[3].
Żoną Alojzego Bujnickiego była Eleonora z Jeleńskich (1771). Ich syn to Nestor Bujnicki (1801-1858)[14][3].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bujniccy z Białej Rusi i Inflant pieczętowali się herbem Łabędź w odmianie z niebieskim polem na którym umieszczony był łabędź, a nad nim srebrna gwiazda.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Stanisław Dangel, Rok 1831 w Mińszczyźnie . Warszawa 1925, s. 122.. [dostęp 2021-10-16]. (pol.).
- ↑ Buynicki Alojzy s. Piotra, rotmistrz kawalerii narodowej polskiej, właściciel majątku Hołubicze w powiecie dziśnieńskim. (w:) Spisy rewizyjna powiatu dziśnieńskiego, 1795, FHL 102123930, s. 334. na: FamilySearch. [dostęp 2021-06-23]. (pol.).
- ↑ a b c d Seweryn hr. Uruski, Rodzina: Herbarz Szlachty Polskiej,. Warszawa 1905, t. 2, s. 69-70.
- ↑ Andrzej Rachuba, Przemysław P. Romaniuk, Deputaci Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego. 1697-1794. Spisy, T. 2, Warszawa 2004, s. 398.
- ↑ Jan Ciechanowicz, Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego, T. 4, Rzeszów 2001, s. 193
- ↑ Adamn Wolański, Wojna polsko-rosyjska 1792 r. T. 2, Kampanja Litewska,. Poznań 1922, s. 78, 80, 176, 304. (pol.).
- ↑ Władysław Smoleński, Konfederacya Targowicka. Warszawa 1903, s. 108, 155, 194, 195. (pol.).
- ↑ Tadeusz Korzon, Wewnętrzne dzieje Polski za Stanisława Augusta, 1764-1794: Badania historyczne ze stanowiska ekonomicznego i administracyjnego, tom 5. Kraków 1897, s. 159. (pol.).
- ↑ Kuryer Litewski. Wilno, 1811-07-29, nr 60. (pol.).
- ↑ Dorota Samborska-Kukuć, Wspomnienia o Zaborzu. Z historii teatrów dworskich na Kresach [w:] "Pamiętnik Teatralny", Tom 52, Numer 3/4 (207/208) (2003), s. 15-22.
- ↑ Dariusz Nawrot, Litwa i Napoleon w 1812 roku, Katowice 2008, s. 311
- ↑ Акты, издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов ... 1812, t. 37. Wilno 1912, s. 319. (ros.).
- ↑ Alojzy Buynicki, marszałek powiatu dziśnieńskiego, kawaler orderu św. Stanisława (w:) Spisy rewizyjna powiatu dziśnieńskiego, 1811, FHL 102572699, s. 696. na: FamilySearch. [dostęp 2021-10-16]. (ros.).
- ↑ Spisy rewizyjna powiatu dziśnieńskiego, 1816, FHL 105772397, s. 506. na: FamilySearch. [dostęp 2021-10-18]. (ros.).