Analiza partnerów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Analiza partnerów – jedna z metod badania makrootoczenia organizacji.

W rozumieniu tej metody, organizacja jest przedstawiana jako swego rodzaju partner innych podmiotów i pozostaje z nimi w ścisłych relacjach. Polega ona na ustaleniu, a następnie zbadaniu strategicznych partnerów organizacji. Strategiczni partnerzy organizacji to wszystkie te instytucje i organizacje, które mają wpływ na funkcjonowanie firmy, na jej działania, decyzje, efekty, a także są w stanie wywrzeć efektywna presję na organizację.

Etapy badania[edytuj | edytuj kod]

1.Ustalenie partnerów organizacji. Na ten etap składają się dwie czynności: wybór partnerów organizacji, a następnie ustalenie hierarchii ważności partnerów. Ta druga czynność jest szczególnie ważna, ponieważ polega ona na wyróżnieniu w otoczeniu organizacji pewnych sfer, w których lokowani są ich partnerzy, po to, aby dać menedżerom wskazówkę, z czyimi interesami i preferencjami organizacja musi się liczyć najbardziej.

2.Określenie relacji między partnerami a organizacją. W tym etapie można wyróżnić trzy podstawowe kroki: a) określenie oczekiwań partnerów i organizacji, b) ustalenie celów partnerów, c) identyfikowanie treści interakcji i sposobu, w jaki zachodzą.

3.Ocena wpływu partnerów na organizację i ustalenie kierunków dalszych działań. Etap ten obejmuje dwa kroki badawcze: a) ocenę wpływu partnerów na organizację, b) ustalenie kierunków dalszych działań

Dzięki zastosowaniu tej metody można poznać strategicznych partnerów organizacji, charakter relacji między nimi a analizowaną organizacją, instrumenty i decyzje, poprzez które oddziałują i zamierzają oddziaływać na organizację. Metoda ta może służyć do określenia celów organizacji, czy nawet do generowania i oceny opcji strategicznych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marek Lisiński: Metody planowania strategicznego. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2004. ISBN 83-208-1525-8.