Anastomoza Grubera-Martina
Anastomoza Grubera-Martina (ang. Martin-Gruber Anastomosis – MGA) – anomalia anatomiczna kończyny górnej, polegająca na istnieniu zespolenia między nerwem łokciowym i pośrodkowym. W obszarze części włókien nerwu pośrodkowego łączy się z nerwem łokciowym i unerwia część kłębu bez przechodzenia przez kanał nadgarstka. [1]
Badania elektrofizjologiczne[edytuj | edytuj kod]
Podczas badania elektroneurograficznego anomalia ta powoduje że potencjał czynnościowy z mięśnia (CMAP) podczas stymulacji nerwu pośrodkowego na poziomie łokcia nie jest, jak zawsze - mniejszy, lecz większy niż przy stymulacji na nadgarstku.[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Peter Vogel, Neurofizjologia kliniczna, s. 90, ISBN 978-83-7609-159-4.