Andrzej Czyczyło

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Czyczyło
Data urodzenia

1952[1]

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

rysunek,
scenografia

Andrzej Czyczyło (ur. 1952) – polski rysownik i scenograf.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Władysława Czyczyły[2].

Debiutował rysunkiem na łamach Szpilek w 1976[1].

Stworzył scenografię do ponad dziewięćdziesięciu widowisk teatralnych[3], telewizyjnych i filmowych[1][4], głównie w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora[2][3]. Tworzył scenografie do spektakli Teatru Lalek „Banialuka”, Teatru Lalek w Wałbrzychu, Białostockiego Teatru Lalek, Teatru Lalek Arlekin, Śląskiego Teatru Lalki i Aktora, Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu[3]. Stworzył scenografię do kilku przedstawień Teatru Telewizji[3] oraz do filmu Dotknięcie anioła (2015)[5].

Jako scenograf współpracował z telewizją Canal+ przy organizacji imprez piłkarskich[6]. W 2012 zaprojektował puchar mistrzowski oraz medale piłkarskiej Ekstraklasy[6]. Projektował też inne trofea piłkarskie, m.in. Piłkarz Miesiąca przyznawany przez telewizję Canal+ oraz Odkrycie Sezonu T-Mobile Ekstraklasy[6].

Zaprojektował stojący na placu Wolności w Opolu pomnik „Brońmy Swego Opolskiego”[7], oraz opolską Trasę Festiwalową[8].

Od 1997 jest stałym współpracownikiem Nowej Trybuny Opolskiej, w której publikuje rysunki satyryczne[1]. Miał indywidualne wystawy rysunku m.in. w Muzeum Śląska Opolskiego (2001)[2], Muzeum Karykatury w Warszawie (2007)[4], Domu Kultury Zacisze w Warszawie (2018)[1] oraz Opolskim Teatrze Lalki i Aktora (2018)[9].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • I nagroda – Stalowy Laur (Nowa Huta 1977)[1]
  • III nagroda – konkurs „Nad poziomy” (Rzeszów 1978 i 1979)[1]
  • II nagroda – Międzynarodowy Salon Humoru (Montreal 1980)[1]
  • Nagroda honorowa (Stambuł 1980)[1]
  • Nagroda XIII Ogólnopolskiego Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu za koncepcje inscenizacyjno-plastyczną przedstawienia O Kasi co gąski pogubiła z Opolskiego Teatru Lalki i Aktora (1987)[3]
  • Grand Prix Targowiska Humoru i Satyry (Olsztyn 1994)[1]
  • I nagroda – konkurs „Brydżem bliżej” (Słupsk 1995)[1]
  • Medal w konkursie „The 17th Yomiuri International Cartoon Contest” (Tokio 1995)[1]
  • Nagroda artystyczna wojewody opolskiego za wyjątkowo trafną satyrę graficzną oraz osiągnięcia scenograficzne (1996)[3]
  • Wyróżnienie jury XIX Ogólnopolskiego Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu za scenografię do spektaklu La Kukaracza w reż. Żywii Karasińskiej-Fluks w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora (1999)[3]
  • Nagroda władz Opola dla twórców kultury na Opolszczyźnie (2007)[1]
  • Nagroda Ogólnopolskiego Konkurs na Rysunek Prasowy im. Aleksandra Wołosa (2019)[10]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m Wystawa: Andrzej Czyczyło. Bez polityki proszę!. zacisze.waw.pl. [dostęp 2020-10-19].
  2. a b c Danuta Nowicka: Czyczyło kpi z króla, chlaszcze urząd, szanuje człowieka. nto.pl, 24 marca 2017. [dostęp 2020-10-19].
  3. a b c d e f g Andrzej Czyczyło, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2020-10-19].
  4. a b Andrzej Czyczyło Rysunki. muzeumkarykatury.pl. [dostęp 2020-10-19].
  5. Andrzej Czyczyło. Filmpolski.pl. [dostęp 2020-10-19].
  6. a b c Jacek Konopacki: Opolanin zaprojektował puchar dla piłkarskich mistrzów Polski. wyborcza.pl, 8 maja 2012. [dostęp 2020-10-19].
  7. Anna Wyspiańska: Pomnik w centrum Opola znów jest jak nowy. opole.naszemiasto.pl, 21 marca 2015. [dostęp 2020-10-19].
  8. Trasa Festiwalowa. opole.pl. [dostęp 2020-10-19].
  9. Andrzej Czyczyło – Rysunki. teatrlalki.opole.pl. [dostęp 2020-10-19].
  10. Andrzej Czyczyło laureatem ogólnopolskiego konkursu!. nto.pl, 25 lutego 2019. [dostęp 2020-10-19].