Andrzej Kopacki
Data urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
germanista, tłumacz |
Andrzej Kopacki (ur. 1959) – germanista, eseista, poeta, tłumacz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Doktor habilitowany germanistyki. Literaturoznawca w Instytucie Germanistyki Uniwersytetu Warszawskiego, redaktor miesięcznika Literatura na Świecie[1].
Zajmuje się współczesną literaturą niemieckojęzyczną i problematyką polsko-niemiecką, tłumaczył m.in. Hansa Magnusa Enzensbergera, Waltera Benjamina, Hannah Arendt, Michaela Krügera, Martina Pollacka, Bertolta Brechta i Gottfrieda Benna, Arno Holza, Maxa Webera, Golo Manna, Christiana Grafa von Krockowa, Joachima Festa[2].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
Wyróżniono go m.in. nagrodą dla tłumaczy Fundacji Roberta Boscha (2000) i za twórczość liryczną nagrodą promocyjną im. Mörikego (2006). Laureat Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego 2021 za tom Sonety, ody, wiersze dla Marjanny[3]. W 2022 nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii esej za 21 wierszy w przekładach i szkicach[4].
W 2024 został laureatem Nagrody Literackiej Skrzydła Dedala 2023[5]
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Kajo i Wąż, Egmont, Warszawa 1998 (książka dla dzieci)
- Poeta w Czaso-Przestrzeni. Liryka Hansa Magnusa Enzensbergera, Universitas, Kraków 1999 (eseistyka)
- Hans Magnus Enzensberger, Utwory wybrane. Ausgewählte Gedichte, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2001 (przekład i edycja)
- Spod oka, Wydawnictwo Polsko-Niemieckie, Warszawa 2002 (eseistyka)
- Stan przejścia, Borussia, Olsztyn 2002 (liryka)[2]
- Kokaina, „Dialog” 5/2003 (sztuka teatralna)[2]
- Chansons de gestes, Edition Thanhäuser, Ottensheim 2005 (wiersze)[2]
- Kreski, Borussia, Olsztyn 2006 (liryka)
- Literatura samonegacji. Postawy narracyjne w prozie niemieckojęzycznej przełomu XX i XXI wieku, Oficyna Naukowa, Warszawa 2009 (eseistyka)
- An der Ampel, Edition Korrespondenzen, Wiedeń 2011 (liryka)
- Ten caly Brecht, Biuro Literackie, Wrocław 2012 (przekład i edycja)
- Muszle w kapeluszu, Biuro Literackie, Wrocław 2012 (eseistyka)
- Rozmowa o drzewach, Oficyna Naukowa, Warszawa 2016 (eseistyka)[2]
- Inne kaprysy, Forma 2019[2]
- Sonety, ody, wiersze dla Marianny, Forma, 2020[3]
- Gra w holybkę Forma 2022[2]
- Życie codzienne podczas wojny opodal Forma, 2023[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrzej Kopacki, Rozmowa o drzewach [online], OFICYNA NAUKOWA [dostęp 2024-02-26] (pol.).
- ↑ a b c d e f g h Kopacki Andrzej - Wydawnictwo FORMA [online], www.wforma.eu [dostęp 2024-02-26] .
- ↑ a b Nagrody X edycji Orfeusza rozdane – Poeci w sieci [online] [dostęp 2022-04-21] (pol.).
- ↑ XVII Nagroda Literacka Gdynia. Znamy 20 nominowanych! – Nagroda Literacka Gdynia [online] [dostęp 2022-06-21] (pol.).
- ↑ Andrzej Kopacki został laureatem Nagrody Literackiej Skrzydła Dedala 2023 [online], dzieje.pl [dostęp 2024-02-01] (pol.).