Andrzej Ostrowski (filozof)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Ostrowski
doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia filozofii
Alma Mater

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej

Doktorat

1998
UMCS

Habilitacja

2008 – historia filozofii
UMCS

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

UMCS

Stanowisko

adiunkt ze stopniem doktora habilitowanego

Andrzej Ostrowskipolski historyk filozofii, pracujący w katedrze historii filozofii i filozofii porównawczej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, gdzie w latach 1986–1991 studiował na Wydziale Filozofii i Socjologii. Tematem pracy magisterskiej (1991) była filozofia Kierkegaarda[1], doktoratu (1998) – filozofia historii Bierdiajewa[2]. Zaraz po uzyskaniu doktoratu rozpoczął pracę na UMCS. Habilitację otrzymał na tej samej uczelni w 2008 roku na podstawie książki Sołowjow. Teoretyczne podstawy filozofii wszechjedności. Zajmuje się historią filozofii nowożytnej i współczesnej, egzystencjalizmem, empiryzmem brytyjskim, idealistyczną filozofią rosyjską XIX i XX wieku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Człowiek a egzystencja w myśli S. Kierkegaarda
  2. Egzystencjalna podstawa rzeczywistości historycznej w filozofii historii Mikołaja Aleksandrowicza Bierdiajewa

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]