Andrzej Sokołowski (piłkarz ręczny)

Andrzej Sokołowski

Data i miejsce urodzenia	23 listopada 1948 Komorzno
Wzrost	192 cm
Pozycja	obrotowy
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole Gwardia Opole Śląsk Wrocław KS SC Mechelen (BEL) Apolloon Kortrijk (BEL)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1968–1976 Polska 145 (192)
Kariera trenerska
Lata Drużyna Apolloon Kortrijk (BEL) HBC Izegem (BEL) Desselgemse HC (BEL) DHT Middelkerke Izegem(BEL) Apolloon Kortrijk (BEL)
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie brąz Montreal 1976 piłka ręczna Puchar świata srebro Szwecja 1974 piłka ręczna
Odznaczenia

Andrzej Sokołowski (ur. 23 listopada w 1948 w Komorznie.) – polski piłkarz ręczny, grający jako obrotowy, dwukrotny olimpijczyk (1972, 1976), brązowy medalista olimpijki (1976).

Życiorys

Kariera klubowa

Grę w piłkę ręczną rozpoczął jako piętnastolatek w Gwardia Opole. Jego pierwszym trenerem był Jan Pasoń, następnie trenował go Edward Hyla. W 1967 sięgnął z opolskim klubem mistrzostwo Polski juniorów. Od 1968 występował w Śląsku Wrocław, nosił pseudonimy boiskowe „Olaf” i „Sokół”. Z wrocławskim zespołem sięgnął kolejno po trzy tytuły mistrza Polski seniorów (1969, 1970, 1971) i siedem kolejnych tytułów mistrza Polski seniorów (1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978), a także Puchar Polski w 1969 i 1976. Ponadto w 1978 zagrał w przegranym finale Pucharu Europy mistrzów krajowych. W latach 1978-1981 występował w belgijskiej drużynie HC Mechelen, w 1979 zdobył z nią tytuł mistrza Belgii. W lutym 1981 powrócił do Polski i gry w Śląsku Wrocław. W tym samym roku z wrocławskim klubem wywalczył Puchar Polski i brązowy medal mistrzostw Polski. W 1982 wywalczył swój ósmy w karierze tytuł mistrza Polski i czwarty w karierze Puchar Polski. W 1983 zdobył brązowy medal mistrzostw Polski. W kolejnych latach pracował w Śląsku jako trener. W styczniu 1987 ponownie wyjechał do Belgii. Przez półtora roku był zawodnikiem HC Apolloon Kortrijk, następnie trenerem tego zespołu (1987-1994 drużyny męskiej, 1994-1996 drużyny żeńskiej). Od 1996 do 2005 był trenerem trzecioligowej drużyny HC Izegem, którą w 1999 wprowadził do I ligi. W 2010 został trenerem żeńskiego zespołu DHT Middelkerke-Izegem.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Polski seniorów debiutował 22 listopada 1969 w towarzyskim spotkaniu ze Szwecją. W 1970 wystąpił na mistrzostwach świata seniorów, zajmując z drużyna miejsce 13-16. miejsce. Zagrał tam we wszystkich trzech spotkaniach, zdobył jedną bramkę. Był wówczas zawodnikiem drugiego planu. W 1972 zagrał na igrzyskach olimpijskich w Monachium, zajmując z zespołem 10. miejsce. Zagrał tam we wszystkich pięciu spotkaniach, zdobył jedną bramkę. Następnie stracił miejsce w kadrze (ominęły go m.in. mistrzostwa świata w 1974). Powrócił jednak do reprezentacji we wrześniu 1978 i w tym samym roku wystąpił na turnieju o Puchar Świata, gdzie polski zespół zajął 2. miejsce. On sam należał do podstawowych zawodników swojego zespołu, zdobył sześć bramek. Swój największy sukces międzynarodowy odniósł na igrzyskach olimpijskich w Montrealu (1976), gdzie zdobył brązowy medal. Zdobył tam sześć bramek, a w meczu decydującym o medalu wypracował cztery rzuty karne. Karierę reprezentacyjną zakończył na mistrzostwach świata w 1978, gdzie jego zespół zajął 6. miejsce, a on sam zdobył trzy bramki. Ostatni raz w biało-czerwonych barwach zagrał 2 lutego 1978. Łącznie w I reprezentacji Polski seniorów wystąpił 145 razy, zdobywając 192 bramki.

Był też mistrzem Spartakiady Armii Zaprzyjaźnionych (1972), dwukrotnie w tych zawodach zdobył brązowy medal (1973, 1976). W 1975 wywalczył brązowy medal akademickich mistrzostw świata (1975).

Został odznaczony Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (1976), odznaką Zasłużony Mistrz Sportu (1978) i Srebrnym Krzyżem Zasługi. W 1993 otrzymał Diamentową Odznakę Związku Piłki Ręcznej w Polsce. W 2008 został wybrany do najlepszej siódemki 90-lecia piłki ręcznej w Polsce na pozycji obrotowego.

Życie prywatne

Mieszka w Kortrijk, w Belgii. Jego żona Krystyna ukończyła Akademię Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, córka Jowita Sokołowska była reprezentantką Belgii w koszykówce.

Linki zewnętrzne

• Polski Komitet Olimpijski: Andrzej Sokołowski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2015-02-21]. (pol.).