Andrzej Towpik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Towpik
Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1939
Brześć nad Bugiem

Stały przedstawiciel RP przy ONZ w Nowym Jorku
Okres

od 2004
do 2010

Poprzednik

Janusz Stańczyk

Następca

Witold Sobków

Podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej
Okres

od 2003
do 2004

Ambasador RP przy NATO i UZE
Okres

od 1997
do 2002

Poprzednik

Andrzej Krzeczunowicz

Następca

Jerzy Maria Nowak

Podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
Okres

od 1994
do 1997

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Order Gwiazdy Białej II Klasy (Estonia)

Andrzej Kazimierz Towpik (ur. 1 lutego 1939 w Brześciu nad Bugiem) – polski urzędnik państwowy i dyplomata.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Szkołę Główną Służby Zagranicznej w Warszawie i studia podyplomowe na Columbia University. Uzyskał stopień doktora nauk prawnych na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracował w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych, a następnie od 1975 w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.

W latach 1977–1981 był I sekretarzem ambasady PRL w Hiszpanii, potem radcą ministrem w Polskiej Misji przy Biurze ONZ w Genewie. W 1990 został dyrektorem Departamentu Instytucji Europejskich MSZ, a później dyrektorem politycznym tego resortu.

Przewodniczył polskiej delegacji powołanej na rozmowy w sprawie rozwiązania Układu Warszawskiego, a następnie w 1994 wziął udział w uzgodnieniach związanych z przystąpieniem Polski do „Partnerstwa dla Pokoju”. W latach 1994–1997 jako podsekretarz stanu w MSZ odpowiadał za polską politykę bezpieczeństwa. Przewodniczył delegacji prowadzącej rozmowy w sprawie akcesji Polski do NATO. W listopadzie 1997 został ambasadorem – stałym przedstawicielem Polski przy NATO i Unii Zachodnioeuropejskiej, a w marcu 1999 pierwszym stałym przedstawicielem RP w Radzie Północnoatlantyckiej. Funkcję tę pełnił do 31 stycznia 2002[1]. Od 2003 był podsekretarzem stanu ds. polityki obronnej w Ministerstwie Obrony Narodowej.

W 2004 ponownie został ambasadorem, obejmując stanowisko stałego przedstawiciela RP przy Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku. Odwołany z tej funkcji został 18 czerwca 2010 z dniem 28 lutego 2010[2]. W 2013 wybrany na przewodniczącego rady programowej Stowarzyszenia Narodów Zjednoczonych w Polsce[3]. Powołany również w skład Polsko-Rosyjskiej Grupy do Spraw Trudnych.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dyrektor Andrzej Towpik – ukradziony dyplomacji, „Polska Zbrojna” nr 11/2003