Andrzej Zagrodzki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Zagrodzki
Żak
podporucznik podporucznik
Data urodzenia

19 lutego 1925

Data i miejsce śmierci

13 sierpnia 1944
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa

Jednostki

Batalion „Zośka”

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
powstanie warszawskie

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941)
Mogiła na Powązkach

Andrzej Zagrodzki ps. „Żak” (ur. 19 lutego 1925, zm. 13 sierpnia 1944 w Warszawie) – podporucznik, uczestnik powstania warszawskiego w I plutonie „Sad” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” Armii Krajowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Podczas okupacji hitlerowskiej działał w polskim podziemiu zbrojnym. Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola”[1].

13. dnia powstania warszawskiego został ciężko ranny w walce. Z odniesionych ran zmarł w szpitalu Jana Bożego przy ul. Bonifraterskiej 12 na Starym Mieście[2]. Miał 19 lat. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” wraz z ppor. Andrzejem Sobolewskim i phm. ppor. Wojciechem Morbitzerem na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera A20-2-2)[3].

Odznaczony Krzyżem Walecznych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion "Zośka". Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990, s. 350. ISBN 83-06-01851-6.
  2. Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. ISBN 83-11-09586-8
  3. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze