Andrzej Zagrojski

Andrzej Jan Zagrojski
	podpułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia	8 marca 1888 ; Gostynin
Data śmierci	12 sierpnia 1955
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
Jednostki	12 Dywizjon Artylerii Konnej; Komisja Remontowa Nr 2
Stanowiska	dowódca dywizjonu; rejonowy inspektor koni; przewodniczący komisji remontowej
	Odznaczenia

Andrzej Jan Zagrojski (Zagroyski) (ur. 8 marca 1888 w Gostyninie, zm. 12 sierpnia 1955) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 1919 został wyznaczony na stanowisko dowódcy 2. baterii 4 dywizjonu artylerii konnej. W styczniu 1920 na czele baterii wymaszerował na front wołyński, gdzie dołączył do 4 Brygady Jazdy. 28 maja w walce pod Olszanką został kontuzjowany^[1].

W maju 1924 został przeniesiony z Centralnej Szkoły Kawalerii w Grudziądzu do 12 dywizjonu artylerii konnej w Ostrołęce na stanowisko dowódcy dywizjonu^[2]. 26 stycznia 1928 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 i 12. lokatą w korpusie oficerów artylerii^[3]. W marcu 1929 został przeniesiony macierzyście do kadry oficerów artylerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym na stanowisko rejonowego inspektora koni w Stanisławowie^[4]. W styczniu 1931 został przeniesiony z Zapasu Młodych Koni do Komisji Remontowej Nr 2 w Poznaniu na stanowisko przewodniczącego^[5]^[6].

Zmarł 12 sierpnia 1955. Sześć dni później został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach^[7] (kwatera A32-5-12)^[8].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3158^[9]^[10]
Krzyż Walecznych (dwukrotnie)^[9]
Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1937)^[11]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Łubieński 1929 ↓, s. 5-6, 12.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 16 maja 1924 roku, s. 281.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 20.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 91.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 15.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 177, 835.
↑ „Życie Warszawy” nr 213, 7 września 1955, s. 4
↑ Miejsce pochówku. [dostęp 2018-09-12].
↑ ^a ^b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 425.
↑ Łubieński 1929 ↓, s. 30.
↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w służbie wojskowej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Władysław Łubieński: Zarys historji wojennej 4-go dywizjonu artylerii konnej. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.

[CITEREFŁubieński19295-6,_12-1] Łubieński 1929 ↓, s. 5-6, 12.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_49_z_16_maja_1924_roku,_s._281-2] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 16 maja 1924 roku, s. 281.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_3_z_28_stycznia_1928_roku,_s._20-3] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 20.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_5_z_12_marca_1929_roku,_s._91-4] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 91.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_1_z_28_stycznia_1931_roku,_s._15-5] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 15.

[CITEREFRocznik_Oficerski1932177,_835-6] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 177, 835.

[7] „Życie Warszawy” nr 213, 7 września 1955, s. 4

[8] Miejsce pochówku. [dostęp 2018-09-12].

[CITEREFRocznik_Oficerski1928425-9] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 425.

[CITEREFŁubieński192930-10] Łubieński 1929 ↓, s. 30.

[11] M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w służbie wojskowej”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]