Andrzej Zięba (farmaceuta)
| Państwo działania | |
|---|---|
| doktor habilitowany nauk farmaceutycznych | |
| Alma Mater |
Politechnika Śląska, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach |
| Doktorat |
10 maja 1995 – chemia |
| Habilitacja |
16 stycznia 2014 – farmacja |
| Uczelnia |
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach |
| Okres zatrudn. |
od 1987 |
Andrzej Józef Zięba – polski farmaceuta, doktor habilitowany nauk farmaceutycznych, profesor na Śląskim Uniwersytecie Medycznym w Katowicach[2], specjalista od chemii organicznej[1].
Kariera naukowa[edytuj | edytuj kod]
W 1985 roku ukończył studia drugiego stopnia na kierunku chemia na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej. W 1995 roku na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej, uzyskał stopień doktora nauk chemicznych w zakresie chemii na podstawie rozprawy pt. Sole 5,12-di(alkilo)tiochinantrenodiiniowe – synteza i przemiany[3][1], której promotorem był Andrzej Maślankiewicz[4].
W 2014 roku uzyskał na Wydziale Nauk Farmaceutycznych Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Sosnowcu stopień doktora habilitowanego nauk farmaceutycznych w dyscyplinie farmacji[1][3].
W 1987 roku został zatrudniony w Śląskim Uniwersytecie Medycznym w Katowicach[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Dr hab. Andrzej Józef Zięba, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-05-02].
- ↑ dr hab. n. farm. Andrzej Zięba [online], Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach [dostęp 2024-05-09].
- ↑ a b c Dr hab. Andrzej Józef Zięba, [w:] portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB [dostęp 2024-05-02].
- ↑ Sole 5,12-di(alkilo)tiochinantrenodiiniowe – synteza i przemiany w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2024-05-14].