Angelo Neumann
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| |
Angelo Neumann (ur. 18 sierpnia 1838 w Wiedniu, zm. 20 grudnia 1910 w Pradze[1][2]) – austriacki śpiewak operowy, tenor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Początkowo terminował w zawodzie kupca, zdecydował się jednak poświęcić karierze muzycznej[1][2]. Jego nauczycielką śpiewu była Therese Stilke-Sessi[2]. Na scenie zadebiutował w 1859 roku w Berlinie, w kolejnych latach śpiewał w Krakowie, Oldenburgu, Bratysławie i Gdańsku[2]. Od 1862 do 1876 roku związany był z Hofoper w Wiedniu[2]. W latach 1876–1882 był dyrektorem teatru operowego w Lipsku, następnie od 1882 do 1885 roku prowadził teatr operowy w Bremie[1][2]. Od 1885 roku do swojej śmierci w roku 1910 był dyrektorem Teatru Narodowego w Pradze[1][2].
Był propagatorem muzyki Richarda Wagnera[1]. W 1882 roku założył wędrowny teatr wagnerowski, z którym podróżował po całej Europie, wystawiając m.in. tetralogię Pierścień Nibelunga i operę Ludwiga van Beethovena Fidelio[1]. W 1907 roku opublikował tom wspomnień o Wagnerze pt. Erinnerungen an Richard Wagner[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 2. lipiec–grudzień. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 349. ISBN 83-224-0334-8.
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2588. ISBN 0-02-865529-X.