Angiomatosis bacillaris

Angiomatosis bacillaris (ang. bacillary angiomatosis) – zakażenie oportunistyczne rozwijające się u osób z obniżoną odpornością. Czynnikiem etiologicznym może być jeden z dwóch gatunków gram-ujemnych bakterii z rodzaju Bartonella – B. hanselae lub B. quintana. Choroba często opisywana jest u osób zakażonych HIV.

U osób o prawidłowej odporności B. hanselae wywołuje chorobę kociego pazura, natomiast B. quintana – gorączkę okopową.

Obraz kliniczny i histopatologiczny

Proces chorobowy obejmuje zazwyczaj skórę, ale może dotyczyć również kości, mózgu i innych narządów. W skórze obserwuje się proliferację naczyń, podskórnie tworzą się czerwono-purpurowe guzki lub grudki, możliwe jest ich owrzodzenie. Czasem zmiany są podobne do obserwowanych w liszaju. Zmiany kostne są przyczyną silnego bólu.

Histologiczne stwierdza się rozrost naczyń włosowatych, atypię komórek śródbłonka, nacieki zapalne z granulocytów obojętnochłonnych oraz kolonie drobnoustrojów.

Drogi szerzenia

B. hanselae przenoszona jest przez koty, u których zakażenie przebiega bezobjawowo; B. quintana przenosi się przez wszy ludzkie. Drobnoustroje wnikają przez skórę.

Leczenie

Zazwyczaj skuteczna jest erytromycyna lub doksycyklina, jeśli objawy nie ustępują należy zastosować tetracyklinę. Choroba nieleczona może prowadzić do śmierci.

Bibliografia

• V. Kumar, R. S. Cotran, S. L. Robbins Patologia Urban & Partner, Wrocław 2005 ISBN 0-7216-9274-5

Linki zewnętrzne

• Artykuł z eMedicine (ang.)

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.