Przejdź do zawartości

Aniela Gąska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aniela Gąska
Data urodzenia

8 maja 1915

Data śmierci

12 stycznia 2006

Narodowość

polska

Odznaczenia
Sprawiedliwy wśród Narodów Świata

Aniela Gąska (ur. 8 maja 1915, zm. 12 stycznia 2006) – polskaSprawiedliwa wśród Narodów Świata”.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W trakcie II wojny światowej Aniela Gąska mieszkała na podwarszawskim Grochowie. Latem 1942 r., podczas zakrojonej na szeroką skalę akcji w getcie warszawskim, Tadeusz Plucer-Sarna wraz z synem Henrykiem zwrócili się do niej z prośbą o wynajęcie pokoju. Aniela zorientowała się, że są to Żydzi, którzy uciekli z getta i kierując się współczuciem i poczuciem obowiązku, przyjęła ich do siebie. Tadeusz, który miał wówczas około 65 lat, przebywał w jej mieszkaniu, gdzie udawał jej ojca, a jego syn był w tym czasie w piwnicy. Początkowo uchodźcy płacili czynsz, ale nawet gdy skończyły się im pieniądze, Gąska pozwoliła im zostać, a nawet pomagała w opłaceniu ich utrzymania. Gąska znalazła dla Tadeusza pracę jako prywatny nauczyciel muzyki, co pomagało uzupełnić ich skromne dochody[1][2].

Jest pochowana na Cmentarzu Północnym w Warszawie (kw. T-IX-7, rządː 6, gróbː 6)[3].

22 grudnia 1992 r. Instytut Jad Waszem uhonorował Anielę Gąskę medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Aniela Gąska, Instytut Yad Vashem
  2. Historia pomocy - Aniela Gąska | Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2023-11-16].
  3. Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-11-23].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Księga Sprawiedliwych wśród Narodów Świata: ratujący Żydów podczas Holocaustu: Polska, red. I. Gutman, Kraków 2009