Anna Sadowska
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk o Ziemi | |
| Specjalność: paleobotanika, palinologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Uczelnia | |
Anna Sadowska (ur. 20 marca 1937 we Lwowie, zm. 10 października 2005 we Wrocławiu) – polska paleobotanik, profesor nauk biologicznych, wykładowca Uniwersytetu Wrocławskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się 20 marca 1937 we Lwowie[2], a po zakończeniu II wojny światowej osiadła we Wrocławiu, gdzie ukończyła szkołę średnią i podjęła studia botaniczne na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1962 r. zaczęła pracę w zakładzie paleobotaniki katedry botaniki pod kierunkiem dr. Anny Stachurskiej – specjalizowała się w palinologii neogenu i morfologii sporomorfów[3].
W 1970 obroniła doktorat pod kierunkiem prof. Stachurskiej. W 1974 jej zakład przeniesiono w struktury Wydziału Nauk o Ziemi, a rok później Sadowska objęła kierownictwo zakładu. Pomimo obowiązków administracyjnych, kontynuowała pracę dydaktyczną, prowadząc wykłady z paleobotaniki i geologii kenozoiku. W następnych latach często współpracowała z geologami i geomorfologami, udzielając konsultacji stratygraficznych[3].
W 1978 uzyskała habilitację na Uniwersytecie Jagiellońskim na podstawie pracy o wegetacji i stratygrafii warstw węglowych górnego miocenu w południowo-zachodniej Polsce. Po habilitacji współpracowała z prof. Alfredem Jahnem i prof. Marią Łańcuką-Środoniową nad badaniem warstw plioceńskich w Kłodzku. W 1990 r. została profesorem nadzwyczajnym, a 10 lat później uzyskała tytuł profesora. W tym okresie była również prodziekanem ds. studentów. W działalności naukowej współpracowała z zespołami z instytutów Polskiej Akademii Nauk w Krakowie i Warszawie oraz Państwowego Instytutu Geologicznego. Współpraca z palinologami trzeciorzędu umożliwiła jej natomiast rozwinięcie badań nad sporomorfami trzeciorzędowymi[3].
Autorka ok. 100 publikacji naukowych[4] w czasopismach polskich i zagranicznych oraz (wraz z prof. Sonią Dybową-Jachowicz) podręcznika Palinologia. Miała znaczącą rolę w rozpoznaniu zmian paleoflory, paleoklimatu i biostratygrafii wielu warstw trzeciorzędowych południowo-zachodniej Polski. Promotorka trzech doktoratów i licznych prac magisterskich[3]. Była członkiem m.in. Komitetów Botaniki, Paleontologii i Nauk o Ziemi Polskiej Akademii Nauk, Polskiego Towarzystwa Geologicznego i Opolskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk[4].
Zmarła 10 października 2005 r. we Wrocławiu[2] i została pochowana na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prof. dr hab. Anna Sadowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-02-02].
- ↑ a b Prof dr hab. Anna Sadowska 20 III 1937 Lwow - 10 X 2005 Wroclaw. [dostęp 2017-12-10]. (pol.).
- ↑ a b c d Teresa Kuszell, Małgorzata Malkiewicz: Anna Sadowska. Geologia Sudetica; 2005, vol.37, 53-54.
- ↑ a b Anna Sadowska 1937-2005. [dostęp 2017-12-10]. (pol.).
- ↑ Uniwersyteckie zaduszki 2016 — nowy przewodnik. Uniwersytet Wrocławski, 2016-10-22. [dostęp 2017-11-16]. (pol.).