Annabergit

Annabergit

Powiększone zielone kryształy annabergitu
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy	Kwiat niklowy
Skład chemiczny	uwodniony arsenian niklu (Ni3[AsO4]2x 8 H2O)
Twardość w skali Mohsa	2,5
Przełam	nierówny
Łupliwość	wyraźna
Układ krystalograficzny	jednoskośny
Gęstość minerału	3,07 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	jasnozielona, żółtozielona, ciemnozielona, bywa też biały, szary, bezbarwny
Rysa	biała lub bladozielona
Połysk	szklisty, diamentowy, perłowy

Skała pokryta annabergitem

Annabergit (kwiat niklowy) – bardzo rzadki minerał z gromady arsenianów. Jego nazwa pochodzi od kopalni kruszców Annaberg znajdującej się w Saksonii.

Charakterystyka

Właściwości

Tworzy skupienia zbite, ziarniste, ziemiste, promieniste. Rzadko tworzy naskorupienia. Dobrze wykształcone kryształy tworzą szczotki krystaliczne w kawernach i szczelinach skalnych. Jest minerałem miękkim, giętkim, przezroczystym, rozpuszcza się w kwasach, łatwo się topi.

Występowanie

Powstaje jako minerał wtórny w strefie wietrzenia arsenowych złóż kruszcowych zawierających nikiel. Często występuje z erytrynem, chloantytem.

Miejsca występowania:

• Na świecie: Lawrio (Grecja); Annaberg, Schneeberg, Richelsdorf (Niemcy), Sierra Cabrera (Hiszpania); Czechy – Jachymov, Słowacja, Kanada, Francja.

• W Polsce: śladowe ilości stwierdzono w okolicach Lubina i Polkowic, w G. Kaczawskich, Rudawach Janowickich i G. Izerskich.

Zastosowanie

Minerał ma znaczenie głównie dla kolekcjonerów, a także jako wskaźnik występowania kruszców niklu. Czasami wykorzystywany jest jako ruda niklu.

Bibliografia

• Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck-Fornefeld: Minerały. Warszawa: Świat Książki, 1996, seria: Leksykon Przyrodniczy. ISBN 83-7129-194-9.

Linki zewnętrzne

• artykuł o annabergicie na stronie Webmineral.com (ang.)
• artykuł o annabergicie na stronie Mindat.org (ang.)