Annikki Tähti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Annikki Tähti
Ilustracja
Tähti w 1959
Imię i nazwisko

Airi Annikki Tähti

Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1929
Helsinki

Data i miejsce śmierci

19 czerwca 2017
Vantaa

Zawód

piosenkarka

Aktywność

1952–2008

Powiązania

George de Godzinsky, Onni Gideon, Erik Lindström, Brita Koivunen

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Lwa Finlandii

Airi Annikki Tähti (ur. 5 grudnia 1929 w Helsinkach, zm. 19 czerwca 2017 w Vantaa) – fińska piosenkarka.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Śpiewać zaczęła w wieku 14 lat. W 1950 roku zaczęła pobierać nauki u George′a de Godzinskiego[1]. W 1952 rozpoczęła zawodową karierę[2]. W 1955 wydała singel Muistatko Monrepos’n[3], który sprzedał się w 38 000 egzemplarzy[4] i jako pierwszy fiński utwór został złotą płytą[5]. Ponadto złotem pokryły się jeszcze dwa jej single: Balladi Olavinlinnasta i Kuningaskobra[4]. Sukces sprzedażowy odniosły również Kuiskaten (1956), Budapestin yössä (1958), Kaunis on luoksesi kaipuu (1958), Pustan sävel (1959) i Tummat silmät (1959)[1]. W latach 60. wydała także Laulu kahdesta pennistä i Pieni sydän[1]. W 1957 wydała płytę Annikki Tähti[6].

W latach 1954–1956 śpiewała w orkiestrze Onniego Gideona, w latach 1956–1957 była solistką orkiestry Erika Lindströma, a w latach 1957–1967 śpiewała w zespole Penttiego Tiensuu[1]. Od 1967 była niezależną piosenkarką[7]. Współpracowała także z Britą Koivunen[1].

Wystąpiła w kilku filmach: 2 hauskaa vekkulia (1953), Iskelmäkuvia (1959), Suuri sävelparaati (1959), Iskelmäkaruselli pyörii (1960), Toivelauluja (1961) i Człowiek bez przeszłości (2002)[8].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec lat 50. poślubiła dyrygenta Penttiego Tiensuu, z którym miała syna Jukkę[1][9] (ur. 1960)[1][10]. Małżeństwo zakończyło się na przełomie lat 80., a Tiensuu zmarł na raka w 1982[11]. W maju 2008 doznała udaru mózgu, po którym już nie wróciła do śpiewania[9][10]. Zmarła 19 czerwca 2017[9] w domu opieki w Vantaa. Została pochowana na cmentarzu Hietaniemi[12][13].

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 1992 zdobyła nagrodę miasta Vantaa[14], w 1998 otrzymała nagrodę specjalną Emma-gaala[15][16], a w 2003 – nagrodę Anny-Liisy[17]. W 2004 zajęła 89. miejsce na liście najwybitniejszych Finów[18]. Odznaczona orderem Lwa Finlandii[19].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Annikki Tähti. pomus.net. [dostęp 2018-01-25]. (fiń.).
  2. ↑ Annikki Tähti säväytti Marilynissä. loviisansanomat.net, 2005-03-04. [dostęp 2018-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-26)]. (fiń.).
  3. ↑ Annikki Tähti: Muistatko Monrepos´n. yle.fi, 2009-05-19. [dostęp 2018-01-25]. (fiń.).
  4. ↑ a b Annikki Tähti. ifpi.fi. [dostęp 2018-01-25]. (fiń.).
  5. ↑ Lauri Leskinen: Suomalaisen äänilevyhistorian Top10. yle.fi, 2014-12-01. [dostęp 2018-01-25]. (fiń.).
  6. ↑ Annikki Tähti – Annikki Tähti. discogs.com. [dostęp 2018-01-25]. (ang.).
  7. ↑ Peter von Bagh: Tähti Annikki. yle.fi. [dostęp 2018-01-25]. (fiń.).
  8. ↑ Annikki Tähti. elonet.fi. [dostęp 2018-01-25]. (fiń.).
  9. ↑ a b c Laura Glad: Iskelmälegenda Annikki Tähti on kuollut. is.fi, 2017-06-28. [dostęp 2018-01-25]. (fiń.).
  10. ↑ a b Eeva-Kaarina Kolsi: Annikki Tähti sai aivoinfarktin vuonna 2008 – näin hän kertoi IS:lle kaipuustaan keikoille. is.fi, 2017-06-28. [dostęp 2018-01-25]. (fiń.).
  11. ↑ Annikki Tähti Sunnuntaisuomalaisessa vuonna 2003: "Yritin jättää Monrepos'n keikoilta pois". savonsanomat.fi, 2017-06-29. [dostęp 2018-01-25]. (fiń.).
  12. ↑ Kimmo Rantanen: Annikki Tähti menehtyi lähes varattomana – koko omaisuus mahtui matkalaukkuun: ”Rikkaus seurannut ei koskaan laulajaa”. is.fi, 2017-09-30. [dostęp 2018-01-25]. (fiń.).
  13. ↑ Yksinäinen ja vähävarainen Annikki Tähti haudattiin - ystävät yrittävät kerätä rahaa hautakiveen. iltalehti.fi, 2017-07-21. [dostęp 2018-01-25]. (fiń.).
  14. ↑ Vantaan kulttuuripalkinto. vantaa.fi. [dostęp 2018-01-25]. (fiń.).
  15. ↑ Emma palkinnon voittajat – 1998. ifpi.fi. [dostęp 2018-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (fiń.).
  16. ↑ Arkisto – 1998. emmagaala.fi. [dostęp 2018-01-25]. (fiń.).
  17. ↑ Annikki Tähdelle Anna-Liisa-palkinto. kaleva.fi, 2003-06-27. [dostęp 2018-01-25]. (fiń.).
  18. ↑ Jaana Iso-Markku: Suuret suomalaiset. Helsinki: Otava, 2004, s. 258-259. ISBN 978-951-11-9538-2. (fiń.).
  19. ↑ Perheetön iskelmälegenda Annikki Tähti siunattiin haudan lepoon muusikkoystävien ympäröimänä. is.fi, 2017-07-21. [dostęp 2018-01-25]. (fiń.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Annikki_Tähti&oldid=65373093”