Antoni Felicjan Aleksandrowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Felicjan Aleksandrowicz
Herb duchownego
Data śmierci

8 kwietnia 1786

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Antoni Felicjan Aleksandrowicz herbu własnego (zm. 8 kwietnia 1786 roku) – sekretarz Rady Nieustającej w latach 1780-1782, duchowny pisarz wielki koronny w latach 1778-1786, opat koadiutor hebdowski w 1777 roku, kanonik lwowski[1], proboszcz doliński, proboszcz rodatycki w 1766 roku, kawaler Orderu Świętego Stanisława w 1779 roku,

Brat biskupa chełmskiego Jana Alojzego Aleksandrowicza.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 295.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Almanach szlachecki, t. I, z. 1, 1939, s. 65.
  • Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 156.