Antoni Groth

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Groth
Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1886
Gościcino

Data i miejsce śmierci

3 maja 1958
Zelewo

Poseł V kadencji Sejmu (II RP)
Okres

od 1938
do 1939

Przynależność polityczna

Obóz Zjednoczenia Narodowego

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż Żelazny (1813) II Klasy

Antoni Groth (ur. 7 kwietnia 1886 w Gościcinie, zm. 3 maja 1958 w Zelewie) – polski rolnik, działacz społeczny i samorządowy, poseł na Sejm V kadencji w II RP.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Antoni Groth urodził się 7 kwietnia 1886 w Gościcinie k. Wejherowa, w rodzinie chłopskiej. Jego rodzicami byli: Franciszek i Rozalia z domu Złoch. Ukończył szkołę powszechną, wedle różnych źródeł, w Gościcinie[1] lub w Zelewie[2]. Po ukończeniu edukacji pracował w gospodarstwie ojca. W latach 1907–1910 i 1914–1918 służył w armii pruskiej, doszedł tam do stopnia wachmistrza. Za waleczność w czasie I wojny światowej odznaczono go Krzyżem Żelaznym II klasy. Po powrocie do kraju w 1919 przejął gospodarstwo od ojca[1].

W 1920 organizował w Zelewie Straż Obywatelską[2]. W tym okresie był aktywny społecznie, był: prezesem kółka rolniczego, Akcji Katolickiej i Ochotniczej Straży Pożarnej w Górze, zastępcą prezesa Zarządu Powiatowego Pomorskiego Towarzystwa Rolniczego, ławnikiem sądu pokoju; został wybrany członkiem i rzeczoznawcą Urzędu Rozjemczego do spraw finansowych i rolniczych oraz rzeczoznawcą Urzędu Skarbowego; działał w Polskim Związku Zachodnim[2].

Od 1933 był członkiem Rady Powiatowej w Wejherowie, a następnie sejmiku województwa pomorskiego. Od 1937 związany z Obozem Zjednoczenia Narodowego[1], w wyborach w 1938 z ramienia tego ugrupowania został wybrany do Sejmu w okręgu 104 (Gdynia)[3]. Jako parlamentarzysta był członkiem Komisji Rolnej[2].

Wybuch II wojny światowej zastał go w Warszawie, gdzie udał się na posiedzenie parlamentu. Dopiero w październiku 1939 udało mu się wrócić do rodziny w Zelewie, jego 116-hektarowe gospodarstwo rolne zostało przejęte przez Niemców. W czerwcu[2] (wedle innego źródła 8 kwietnia) 1940 został aresztowany i na krótko osadzony w wejherowskim więzieniu. W późniejszych latach był więźniem w obozach koncentracyjnych: Oranienburg i Mauthausen-Gusen (tu otrzymał numer obozowy 886)[1]. Z powodu ciężkiej choroby w czerwcu 1943 został zwolniony z obozu, wrócił do rodziny, która została wysiedlona do Kochanowa[2].

Po wyzwoleniu w marcu 1945 powrócił z rodziną do Zelewa, dwa miesiące później jego gospodarstwo zostało rozparcelowane w ramach reformy rolnej[2]. Władze planowały również wysiedlić rodzinę posła poza powiat wejherowski, na prośbę mieszkańców zrezygnowano z tego. W późniejszych latach Antoni Groth był m.in. członkiem Powiatowej Rady Narodowej w Wejherowie. Zmarł w Zelewie 3 maja 1958, został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu w Górze[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ożenił się z Teklą z domu Ptach, córką rolnika spod Pucka. Mieli 11 dzieci: Reginę, Franciszkę, Marię, Teklę, Irenę, Józefinę, Antoniego, Huberta, Józefa, Edmunda oraz Izydora[1].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Imieniem Antoniego Grotha zostały nazwane dwie ulice: w Gościcinie[4] oraz w 2021 w Zelewie[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Zbigniew Klotzke, Kębłowo. Wieś i parafia, Wójt i Rada Gminy Luzino, 2006, s. 101–103 [dostęp 2022-05-21].
  2. a b c d e f g Zbigniew Klotzke, Bedeker Luziński, Wójt i Rada Gminy Luzino, 2004, s. 67–68 [dostęp 2022-05-21].
  3. Ogłoszenie o wynikach wyborów do Sejmu. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2022-05-21].
  4. Newsroom 360, Gmina Wejherowo: gdzie głosować w wyborach prezydenckich 2020? Lista lokali wyborczych – 2 tura [online], Wejherowo Nasze Miasto, 10 lipca 2020 [dostęp 2022-05-21] (pol.).
  5. Uchwała nr XXIII/353/2021 Rady Gminy Luzino z dnia 27 kwietnia 2021 r. w sprawie nadania nazwy ulicy w miejscowości Zelewo [online], Dziennik Urzędowy Województwa Pomorskiego [dostęp 2022-05-21] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]