Antoni Hłuszniewicz

Antoni Hłuszniewicz

Data i miejsce urodzenia	1793 Wilno
Data i miejsce śmierci	5 sierpnia 1861 Paryż
Miejsce spoczynku	cm. Montmartre
Zawód, zajęcie	lekarz
Alma Mater	Uniwersytet Wileński

Antoni Hłuszniewicz (ur. 1793 w Wilnie, zm. 5 sierpnia 1861) – działacz emigracyjny, lekarz.

Życiorys

Urodził się w 1793 w Wilnie, miał młodszego brata Michała. Studiował na Uniwersytecie Wileńskim filozofię, a następnie ukończył w 1822 wydział lekarski i osiadł na Wołyniu.

Po wybuchu powstania listopadowego udał się do Warszawy i pracował w szpitalach wojskowych, był również posłem na sejm powiatu borysowskiego. Po upadku powstania udał się na emigrację i związał się z J. Lelewelem i był członkiem Komitetu Narodowego Polskiego oraz Towarzystwa Litewskiego i Ziem Ruskich. Należał do tajnego komitetu założonego przez J. Lelewela i J. Zaliwskiego Zemsta Ludu, ale w ostateczności nie poparł partyzanckiej akcji.

W 1835 z inicjatywy Lelewela powstał Związek Dzieci Ludu Polskiego, którego był jednym z członków. W latach 1835–38 działał w Towarzystwie Demokratycznym Polskim oraz w Zjednoczeniu Emigracji Polskiej do 1846.

W 1851 wszedł do zarządu Szkoły Polskiej w Batignolles.

Antoni Hłuszniewicz był lekarzem Juliusza Słowackiego. Nie założył rodziny, zmarł w Paryżu 5 sierpnia 1861 i pochowany został na cmentarzu Montmartre.

Bibliografia

• Hłuszniewicz Antoni, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-06-08] .
• Antoni Hłuszniewicz [online], M.J. Minakowski: Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp 2021-06-08] .